Zoals bij eigenlijk alles is ook in het verkeer een zeer klein percentage mensen verantwoordelijk voor het merendeel van de grove misdragingen. Deze mensen springen er zo uit in hun ongeschiktheid een roze pasje te bezitten dat de politie precies weet wie ze zijn, ook al is de werkdruk hoog en de handhaving niet altijd mogelijk. Dat is het mooie van asogedrag: het valt zo lekker op.
De politie Midden-Nederland is deze rotte appels nu dermate beu, dat ze ze dichter op de huid gaat zitten en per aso een overtredingendossier opbouwt. Met deze gebundelde verkeersovertredingen stappen ze naar de rechter, in de hoop dat deze de maatschappij tegen de asomobilist beschermt: "Als je zaken bij elkaar verzamelt en je ze in een keer voor de rechter brengt, kan je een hogere straf eisen", aldus een OM-medewerker tegenover de NOS. "Hoge geldboetes worden nog wel betaald. Maar we merken dat als we aan het rijbewijs gaan komen of een gevangenisstraf dreigt, dan schrikken we mensen wel af."
Als voorbeeld wordt een 20-jarige automobilist genomen die al 5 kantjes aan overtredingen in zijn dossier heeft. In een week tijd reed hij 230 op de A2 (100 toegestaan), 150 op een 80-weg, en kleefde bumper op de A28 met 135 km/u. Dit lijkt ons een perfecte illustratie van wat er mis is: de snelheidsovertredingen zijn per stuk al goed voor een invordering van het rijbewijs, maar kennelijk gebeurde dat niet. Waarom?! Joost mag het weten.
Komen we terug op de opmerking dat 'wanneer de gevangenis of inbeslagname van het rijbewijs dreigt' de mensen hun gedrag wel aanpassen. Voor de rotste der appels zal dit weinig uithalen, maar er zal altijd een groep mensen zijn op wie je nooit grip krijgt als handhaver. De groep mensen die het gedrag wel verandert zodra de eigen vrijheid in het geding komt is wellicht gebaat bij de intensieve volgmethode, maar dan? Nederland heeft geen puntenrijbewijs (tenzij voor beginnend bestuurders) en kent evenmin de mogelijkheid om een tijdelijke rij-ontzegging op te leggen bij verkeersovertredingen. Misschien kunnen we dat laatste eens gaan invoeren, op Duits model.
Aan de andere kant: dienders hebben corrigerende instrumenten genoeg: de Educatieve Maatregel Gedrag (EMG) bijvoorbeeld, die verplicht en op eigen kosten gevolgd moet worden. Hier worden flink wat van uitgedeeld (op jaarbasis zo'n 1.500), maar echt helpen doet het niet. Misschien omdat het gros van de deelnemers het gevoel heeft daar niet te horen, misschien omdat een belerend en zalvend toontje wordt gebruikt, we hebben nog nooit een EMG gevolgd, dus we kunnen u het niet vertellen.
Wellicht heeft een rechter die eens niet in een milde bui is en op basis van een lijvig stapeldossier uithaalt wél effect. We helpen het het OM hopen, een evaluatie van het initiatief zal ongetwijfeld volgen.