Woeste reacties op hogere verkeersboetes: 'Het systeem is niet meer te verdedigen'

'De maat is vol', aldus DAS

Volgens verkeersrechtspecialist Rembrandt Groenewegen van DAS is de balans tussen overtreding en boete volledig zoekgeraakt. Hij zegt dat veel bestuurders hun overtreding erkennen, maar niet begrijpen waarom de rekening zo hoog uitvalt. “Een paar kilometer te hard rijden kan zomaar 95 euro kosten”, zegt hij. “Dat is geen waarschuwing meer, dat is een straf die niet in verhouding staat tot wat er is gebeurd.”

Groenewegen noemt het huidige boetestelsel “onrechtvaardig en oneerlijk” en pleit voor een nieuw systeem waarin lichte overtredingen milder worden aangepakt en gevaarlijk gedrag harder. “Wie door rood rijdt of met alcohol op achter het stuur kruipt, mag flink boeten. Maar iemand die per ongeluk drie kilometer te hard rijdt, moet niet worden behandeld als een misdadiger.”

Ook waarschuwt hij voor de financiële gevolgen. “Eén vergeten betaling kan betekenen dat je boete verdubbelt. Voor veel mensen is dat geen kleine tegenslag, maar het begin van een probleem.”

TopGear: verhoging ondanks politiek verzet

Autoblad TopGear Nederland schreef eerder deze week dat de verkeersboetes toch stijgen in 2026, ondanks een Kamermeerderheid die juist had besloten om de jaarlijkse indexering stop te zetten. De verhoging is namelijk al eerder administratief vastgelegd, waardoor ze niet meer terug te draaien is. Volgens SP-Kamerlid Michiel van Nispen “zal de laatste indexering gewoon doorgaan”.

In de praktijk betekent dat dat veel boetes een tientje hoger worden. Een boete voor door rood rijden gaat van 310 naar 320 euro. Telefoon vasthouden tijdens het rijden stijgt van 430 naar 440 euro. Zelfs parkeren waar dat niet mag kost straks 130 euro. En daar komen nog altijd 9 euro administratiekosten bovenop.

“Het voelt alsof het systeem alleen nog werkt om geld op te halen”, zegt Groenewegen. “De overheid noemt het verkeersveiligheid, maar ondertussen is het gewoon een melkkoe.”

Lubach: 'Sneller een boete dan een compliment'

In zijn programma Lubach liet Arjen Lubach onlangs zien hoe de verkeersboetes door de jaren heen zijn geëxplodeerd. Sinds de invoering van de Wet Mulder in 1992 – de wet die lichte verkeersovertredingen administratief laat afhandelen – zijn de bedragen meer dan verviervoudigd.

Lubach legde uit dat kleine fouten inmiddels het overgrote deel van alle boetes vormen. Een paar kilometer te hard, een band op de stoep, een tikje over de streep – alles wordt geregistreerd, geautomatiseerd en gefactureerd.

Zijn conclusie: “Nederland is het enige land waar je sneller een boete krijgt voor vier kilometer te hard dan een compliment voor op tijd komen.” Het item sloeg aan. Honderdduizenden kijkers reageerden verontwaardigd, velen herkenden de frustratie. Niet de verkeersveiligheid lijkt centraal te staan, maar de opbrengst.

Boetes als begrotingspost

De Wet Mulder werd ooit ingevoerd om de strafrechtketen te ontlasten en lichte overtredingen snel af te handelen. In de praktijk is het systeem uitgegroeid tot een boetefabriek waarin menselijke maat ontbreekt.

Volgens Groenewegen is het tijd voor herziening. “Boetes horen gedrag te verbeteren, niet de begroting te spekken. Als burgers het systeem niet meer eerlijk vinden, dan verdwijnt ook het respect voor de regels.”

De kern in één zin

De overheid noemt het verkeersveiligheid. DAS noemt het buiten proportie. En Lubach noemt het wat veel Nederlanders al jaren denken: we betalen ons blauw aan fouten die vroeger nog een waarschuwing waren.