Van Henry Ford tot BYD: de rollen zijn omgedraaid
Een eeuw geleden zette Henry Ford de wereld op wielen. Met zijn lopende band en massaproductie maakte hij auto’s bereikbaar voor iedereen. Vandaag komt de technologische revolutie niet meer uit Detroit, maar uit Shenzhen. De Chinese reus BYD produceert sneller, goedkoper en slimmer dan wie dan ook, en zelfs Ford-topman Jim Farley moet dat nu toegeven.
Tijdens een interview met The Verge sprak Farley ongewoon open over de staat van zijn bedrijf. “Ik ging naar Bill Ford en de raad van bestuur en zei: ik hou van jullie, maar ik denk niet dat we dit kunnen,” vertelt hij. De uitspraak klonk als een wake-upcall voor de hele Westerse auto-industrie.
Pijnlijke constatering
Volgens Farley heeft Ford decennialang gewerkt met verouderde systemen. De voormalige Tesla-ingenieur Doug Fields, nu verantwoordelijk voor de elektrische divisie van Ford, zei hem rechtuit: “Je IT en ontwerpsystemen zijn 25 jaar niet competitief geweest. Er is geen manier waarop je BYD kunt verslaan met dat fundament.”
Het is een pijnlijke constatering voor een merk dat ooit de norm bepaalde. Terwijl Ford nog worstelt met digitale processen, lanceert BYD jaarlijks meerdere nieuwe modellen en domineert het de wereldwijde EV-markt. Tesla is nog de enige serieuze uitdager, maar ook daar hapert de innovatie.
China zet de toon, het Westen kijkt toe
BYD is inmiddels meer dan een merk, het is een symbool van wat er in twintig jaar kan gebeuren als je technologie, productie en politiek op één lijn zet. De Chinezen bouwen hun eigen chips, batterijen en software, en doen dat op een schaal waar Europese merken slechts van kunnen dromen.
De ironie is groot: wat ooit begon als Fords industriële revolutie in Detroit, wordt nu overtroffen door China’s digitale revolutie in Shenzhen. Farley’s uitspraak “Als China wint, is er straks geen Ford meer” klinkt bijna als een voorspelling.
Verschuiving ook hier zichtbaar
Op Nederlandse wegen is de verschuiving al zichtbaar. BYD, MG en NIO verkopen in korte tijd duizenden auto’s per jaar, en hun groei zet onverminderd door. De prijs-kwaliteitverhouding is moeilijk te evenaren, en de traditionele merken moeten reageren. Volkswagen en Renault verlagen hun prijzen, terwijl Stellantis haastig Europese batterijfabrieken optuigt.
Nederland fungeert als testmarkt voor deze nieuwe strijd. Hier kijken consumenten kritisch, rekenen snel en stappen zonder sentiment over op een ander merk. Precies dat maakt de woorden van Farley zo relevant voor ons: het Westen verliest niet alleen technologie, maar ook vertrouwen.
Van trots naar heruitvinding
Farley heeft inmiddels voormalig Tesla-topingenieur Doug Fields aangetrokken om Fords elektrische divisie te redden. Zijn missie: het bedrijf opnieuw uitvinden, dit keer digitaal. Of dat genoeg is om de achterstand in te lopen, is onzeker.
Wat wel zeker is: de balans in de autowereld is definitief verschoven. Waar Ford ooit de toon zette, bepaalt nu China de maat. En voor het eerst sinds de Ford Model T klinkt de vraag ongemakkelijk dichtbij: Wie bouwt straks de auto’s waar de rest van de wereld van leert?