Na maanden sleutelen dacht hij zijn Ferrari tot perfectie te hebben gerestaureerd, maar één detail veranderde alles

Stel je voor: negen maanden lang sleutelen, schuren, spuiten en poetsen. Alles voor die ene auto die je hart sneller laat slaan. Zo ook voor de Britse YouTuber Ratarossa, bekend om zijn obsessieve liefde voor Ferrari’s. Zijn nieuwste project, een Ferrari 360 Modena, leek na eindeloos werk eindelijk perfect. Tot een simpele vinylstreep de droomauto letterlijk deed scheuren.

Van droom naar nachtmerrie op vier wielen

Na een volledige restauratie, nieuwe lak, motor, interieur en remmen, leek Ratarossa’s 360 Modena klaar voor een nieuw hoofdstuk. Als finishing touch liet hij een Italiaanse driekleurstreep aanbrengen, geïnspireerd op de Ferrari Challenge Stradale. Een detail dat kracht en stijl moest uitstralen.

Maar weken later veranderde trots in paniek. De perfect rechte streep vertoonde plots bubbels, barsten en randen onder de lak. In zijn video zegt Ratarossa: “We hebben negen maanden aan deze auto gewerkt, en nu krimpt die streep elke dag verder. Een nachtmerrie.”

Het verdict: de streep was van goedkope ‘calendered vinyl’ gemaakt in plaats van duurzame ‘cast vinyl’, die bestand is tegen extreme hitte. En op een zwarte Ferrari, waar de carrosserie bloedheet kan worden, is dat funest.

Wanneer zonlicht je vijand wordt

Volgens een expert in vinyltoepassingen, die al veertig jaar in het vak zit, is het simpel: “Op zwarte auto’s warmt vinyl enorm op. Ik heb stroken gezien die wel twee centimeter krimpen.” Door die uitzetting en krimp ontstaan scheurtjes en trekt het folie los, precies wat Ratarossa’s Ferrari overkwam.

Om de schade te herstellen, moet naar schatting twee derde van de carrosserie opnieuw worden geschuurd en gespoten. De laklaag is immers beschadigd door het vastgelakte folie. Een kostbare grap voor een ogenschijnlijk klein detail.

Meer schade onder de lak

De ellende stopt daar niet. Naast de kapotte streep ontdekte Ratarossa ook vernisproblemen op deuren en spatborden. Druipers, ongelijk opdrogende plekken en luchtbelletjes wijzen op fouten in de spuitcabine, waarschijnlijk door lage temperaturen of te dikke laklagen. Het laat zien hoe kwetsbaar een restauratie is, zelfs bij ervaren handen.

Een dure, maar leerzame les

Ratarossa blijft ondanks alles opvallend nuchter: “Ik ben geen perfectionist, maar als mijn dochter van tien vraagt wat al die vlekken zijn, weet ik dat het niet goed is.”

Toch houdt hij zijn gevoel voor humor. De V8 loopt nog perfect, de remmen zijn top, het interieur is als nieuw. Misschien wordt dit het moment om zijn Ferrari een radicale kleur te geven, paars in plaats van zwart, grapt hij.

Wie hem kent, weet dat dit verhaal nog niet voorbij is. Maar één ding is zeker: in de wereld van restauratie is geen detail te klein. Eén verkeerde materiaalkeuze kan maanden werk tenietdoen.