De Porsche-familie vecht om haar erfenis: hoe het misging bij het machtigste autohuis van Duitsland

De val van een icoon

Bij Porsche is niets meer zoals het was. Nog maar een jaar geleden draaide het merk recordwinsten met rendementen van bijna twintig procent. Nu schrijft de fabrikant verlies en krimpt het bedrijfsresultaat van ruim vier miljard naar amper veertig miljoen euro.

CEO Oliver Blume, die tegelijkertijd ook de leiding heeft over moederbedrijf Volkswagen, moet erkennen dat de elektrische strategie te optimistisch was. De Taycan presteert onder verwachting, de elektrische Macan kwam te laat, en vooral in China is het drama compleet: de verkoop kelderde daar met meer dan 25 procent.

Een familienaam onder druk

Voor de familie Porsche is dit meer dan een financiële tegenslag. De sportwagenbouwer draagt hun naam en die naam mag niet falen. Sinds de dood van VW-patriarch Ferdinand Piëch is Wolfgang Porsche, inmiddels 82 jaar oud, de laatste patriarch. Hij geldt als de bewaker van het erfgoed. Toch moest zelfs hij toezien hoe het imperium afgleed.

Het doet denken aan 2009, toen een mislukte poging om Volkswagen over te nemen Porsche bijna ten gronde richtte. Nu, zestien jaar later, is de situatie omgekeerd. De familie wil vooral voorkomen dat hun merk opnieuw ten onder gaat aan grootheidswaan.

Een redder van buiten

Daarom haalt Porsche een nieuwe Wiedeking naar binnen. Michael Leiters, met ervaring bij Ferrari en McLaren, moet het merk weer winstgevend maken. Zijn opdracht: kleiner, exclusiever en winstgevender. Of zoals insiders het samenvatten: 'Downsizing met winst als doel.'

Leiters is de man van de familie, niet van Blume. Zijn komst markeert een stille machtsverschuiving binnen de top van Porsche. De oude garde van de familie wil de controle terug, zelfs als dat betekent dat Blume zijn dubbele rol verliest.

Van elektrische droom naar benzine-realiteit

Het plan om tijdelijk weer meer op verbrandingsmotoren te leunen, is opmerkelijk. Terwijl de rest van de industrie versnelt richting elektrisch, kiest Porsche voor een pas op de plaats.

Dat kan tijdelijk lucht geven, maar het roept ook vragen op: hoe past een merk dat luxe en innovatie symboliseert nog in een emissievrije toekomst?

De dure les van een te groot imperium

De cijfers liegen niet. Porsche’s beurswaarde halveerde sinds de beursgang drie jaar geleden. Voor de familie was dat vooral symbolisch pijnlijk, want het doel van die beursnotering was niet winst maar macht.

En die macht hebben ze terug. Maar nu de winst verdampt, komt een oude angst terug: dat het bedrijf te groot is geworden voor de familie die het ooit groot maakte.

Te veel ingezet op elektrische ambities

De crisis bij Porsche is ook een waarschuwing voor andere Europese fabrikanten. Te veel merken hebben ingezet op elektrische ambities zonder te kijken naar hun kern: emotie, identiteit en timing.

Waar de Duitsers zich verliezen in technologie, zoekt de consument vooral beleving. Dat besef lijkt in Stuttgart te laat te komen.