Bewijs: Duitse luxemerken hebben gewoon te veel modellen

Voor ons zijn autoverkopen de enige indicator die echt iets zegt over het welzijn van mensen. En daaraan afgemeten gaat het niet geweldig in de VS. Zelfs Duitse luxewagens als Mercedes en BMW presteerden er dit jaar ondermaats.

Er zijn meer verschillende modellen van bijvoorbeeld de Mercedes C-klasse en de BMW 3 serie verkrijgbaar, dan er ooit zijn verkocht. Dit artikel overtreft De Ontdekking van Harry Mulisch in lengte als we alle varianten zouden opsommen. Inmiddels duizelt het consumenten ook. De strategie van de Duitse premiummerken om elke denkbare niche in de markt dicht te smeren, is over zijn hoogtepunt heen. In ieder geval in de VS.

Modellen die bedoeld waren om marktaandeel te vergroten, kannibaliseren de meuk die hetzelfde merk licht veranderd onder een andere naam verkoopt. Merkentrouw is een bitch. Mensen die verknocht zijn aan een Cadillac kopen niet zomaar een van de drie miljard verschillende Mercedessen of BMW's. Het zijn mensen die toch al dergelijke Duitsers kochten, die weer eens een ander model van die merken proberen.

Dus ondanks dat de luxemerken een enorm - doch mild gevarieerd - aanbod hebben, verkopen ze niet meer auto's. De rek is eruit. De hoeveelheid badges is te verwarrend en overstappen doen consumenten niet meer zo sterk tussen merken. Wij hopen dat Mercedes en BMW hiervan leren, want dan kunnen ze weer een beperkt aantal herkenbare auto's aanbieden die worden verkocht met slechts de vraag voor welke tint zilvergrijs meneer of mevrouw heeft gekozen.