Het is allemaal leuk en aardig om een bedrijf te onthoofden, maar het geeft zo'n rommel. Sinds Carlos Ghosn werd gearresteerd en zijn congé kreeg bij Nissan en Mitsubishi is de machtsstrijd in de Frans-Japanse alliantie eigenlijk alleen maar erger geworden. Er was al een hoop gezeik toen Ghosn er nog zat, maar zoals het gezegde gaat: een kat in een machtsvacuüm maakt rare sprongen. Ofzoiets.
Wat wil het geval? Nissan doet het beter dan Renault, maar heeft eigenlijk weinig te vertellen in de supergroup die bestaat uit Nissan, Renault en Mitsubishi. Renault is de leider van de drie en dat bevalt de Fransen prima, niet in de laatste plaats omdat de Franse staat een aandeel van 15% in Renault heeft. Toen Ghosn struikelde gingen er onmiddellijk stemmen op om de machtsstructuur van de alliantie te herzien. De Japanners wilden meer macht en dat willen ze nog steeds.
Frankrijk zit daar niet op te wachten en dat leidt tot ongemakkelijke situaties. Nadat de verantwoordelijke Franse en Japanse ministers hun steun uitspraken voor het behoud van de alliantie, spraken ze elkaar alweer tegen. 'A few days later, however, Le Maire said on French television that he and Seko agreed that keeping the alliance's current capital structure was desirable -- an agreement the Japanese minister denied making.' Heerlijk, conflict.
Nu is het aan de Franse president Macron en de Japanse premier om de """"meningsverschillen"""" glad te strijken in de marge van de G20-bijeenkomst in Argentinië. We beginnen ons inmiddels af te vragen of het niet gewoon makkelijker was geweest om Ghosn te laten zitten tot het einde der tijden.