Na 2000 werd in de Formule 1 alles in het werk gesteld om de circuits veiliger te maken. Het zorgde voor bredere uitloopstroken en vaak ook voor de asfaltvlaktes die we met Hermann Tilke associëren. De banen zijn veilig, maar regelmatig net zo leuk als kijken naar drogende verf. Hockenheim was juist altijd een baan waar enorm spannende races werden gehouden.
Probleem met de hoge snelheden was echter dat het circuit midden in een bos lag. Bij een flinke klap stonden de bomen wat te dichtbij. Ook de baan was niet echt breed, en eventuele wijzigingen van de chicanes om daar inhalen te bevorderen kon ook niet. De reden: bomen. Het bos rondom de baan mocht niet worden uitgedund om ruimte te maken voor een paar meter extra asfalt. Tilke tegen F1: "The original idea was just to broaden the existing track according to current safety regulations, and to keep the track to its original length. At that time the restrictions and possibilities the site offered were not clear however and the idea eventually proved unfeasible."
Het zorgde ervoor dat de baan ergens anders moest komen. Daarom leverde het circuit tussen 2001 en 2002 plotseling tweederde van zijn lengte in. Er kwam een redelijke recht stuk voor terug, maar het werd vooral een bochtig parcours rondom het stadion. Volgens Tilke is het alsnog een succes, maar de meningen daarover zijn verdeeld: "The new shape followed the obligation of sparing the existing woodland and reducing the area used, while creating a fantastic track popular with drivers and also visitors."