Gereden: Tesla Model 3 is serieus goed

Bij een elektrische auto is het eerste waar iedereen aan denkt 'kan ik wel ver genoeg rijden op één acculading?' Getuige ook de Telegraafmevrouw die beschreef hoe haar vakantie een hel was geworden omdat ze met een Tesla op pad was. Wat natuurlijk totale onzin is. Ook wij ondervonden (al regelmatig) dat rijden op fossiele brandstof niet heilig is. 

Enfin, de Tesla Model 3 is natuurlijk de langverwachte verlosser van Elon Musk. Zijn fabriek had wat opstartproblemen en vervolgens duurde het ook nog een tijdje voordat de auto eindelijk aan deze kant van de oceaan terechtkwam. Sinds het voorjaar rijden de Modellen 3 in steeds grotere aantallen over de weg. Wij reden een Midnight Cherry Red-kleurig exemplaar. 

Laten we aan de buitenkant beginnen. Hoewel de auto er prima uitziet, is er iets dat ervoor zorgt dat we hem niet echt mooi kunnen vinden. Waarschijnlijk is het de lip aan de voorkant, en het feit dat we toch wel gehecht zijn aan een grille tussen de koplampen. Desondanks is de Model 3 zeker geen Nissan Juke of Fiat Multipla. Ons exemplaar is de Model 3 Dual Motor Performance en dat betekent dat er op de achterklep een koolstofvezel spoiler is bevestigd. Koolstofvezel is altijd +1.

Wie de deur van de Model 3 opentrekt ziet -in dit geval- een zwartleren fauteuil klaarstaan, en verderop het stuur, met zijn twee muisknopjes erop. Daarachter is niets, behalve een houten strip die van links naar rechts door je beeld loopt. Volg je de lijn, dan kom je bij het veelbesproken touchscreen. In tegenstelling tot de Model X en Model S heeft de Model 3 een horizontaal geplaatst scherm. Daarop bedien je alles in de auto, behalve de knipperlichten (want die zitten op de klassieke plaats links van het stuur.

Rechts aan het stuur zit een schakelaar voor vooruit, achteruit en de parkeerstand. Verder moet u echt alles vanaf dat middelste scherm bedienen. De ruitenwissers, de verlichting, zelfs de hoek waarin de lucht uit de ventilatieroosters komt, niets heeft een eigen knopje, maar alles gaat per aanraakscherm. Het vraagt om een beetje gewenning, maar echt onhandig is het niet.

In vergelijking met de Model S en Model X is het interieur een vooruitgang. Het ziet er niet alleen gelikter uit, maar het voelt ook heel stevig. De kaalheid van hetgeen zich voor de inzittende uitspreidt doet denken aan een Scandinavisch design, waar de S en X toch wel een beetje Amerikaans aandoen van binnen.

U bent hier niet voor een uitleg van de software in het touchscreen (gelooft u ons, het werkt allemaal en is intuïtief), maar wel voor het rijden met de Tesla Model 3. We kunnen er kort over zijn: de auto rijdt fenomenaal. Alles waar we hem uiterlijk wellicht een klein minpuntje voor zouden geven, compenseert hij met dubbele pluspunten voor het rijgedrag. Eigenlijk begint alles bijzonder bij de Model 3. Als u komt aanlopen herkent de auto uw telefoon en ontgrendelt de deur (of deuren), tegelijkertijd zet hij de stoel klaar voor u als bestuurder (of een van de andere personen waarvan hij de telefoon mag herkennen). Eenmaal ingestapt is het enige dat je moet doen de hendel achter het stuur in D te zetten. Er zit geen startknop of contactslot op de auto, want hij heeft dat niet nodig. 

Wegrijden gaat eenvoudig met het 'stroompedaal', en dat pedaal loslaten zorgt ervoor dat de auto remt (en stroom regenereert). Wie vooraan bij een stoplicht staat kan de keien uit de weg trekken met de dubbele motor van de Model 3 Performance. We sprinten in 3,4 seconden naar de honderd kilometer per uur. Het bizarre aan een elektrische auto blijft nog steeds de lineaire versnelling, waarbij de auto ook nooit van verzet hoeft te wisselen. De motoren drijven de wielen direct aan, zonder versnellingsbak. De stilte in de auto is ook verbazingwekkend. Je bent gewend dat deze versnelling gepaard gaat met een fantastisch gebulder. De stilte is enerzijds saai, maar het werkt ook mee aan de sprookjesachtige ervaring.

Uiteraard heeft regelmatig hard optrekken geen goede uitwerking op het bereik van een Tesla Model 3, maar van 530 kilometer die je volgens de WLTP-cyclus moet kunnen rijden blijft ook na een dag fanatiek testen en een rit van Rotterdam via Amsterdam, Alkmaar en Utrecht naar Rotterdam nog een paar honderd kilometer over als we 's avonds bij de laadpaal arriveren. 

Ook op bochtige wegen kun je goed uit de voeten met de Tesla. Goed, je voelt dat hij niet heel licht is, door het grote batterijenpakket dat onderin de auto schuilt. Maar juist dat gewicht in de bodem zorgt ervoor dat het zwaartepunt van de auto erg laag ligt en je behoorlijk door een bocht kunt beuken.

De ster van de show in de Model 3 is uiteraard de Autopilot. Dankzij de camera's en sensors rondom de auto kan hij grotendeels zelf rijden (nee, niet helemaal). Je moet het zien als een uitgebreide cruise control. De auto versnelt en vertraagt zelf, blijft in de rijbaan en kan zelfs van baan verwisselen als je de opdracht geeft. 

Het systeem werkt verbluffend goed, al moeten we wel even oefenen en opletten om het goed aan de praat te krijgen. De auto vraagt om de zoveel tijd om "druk op het stuur" te geven. Het duurt een tijdje voordat we begrijpen dat de auto daarbij niet bedoelt dat je in het stuur moet knijpen, maar dat je een heel klein beetje aan het wiel moet draaien alsof je hem gaat overrulen. Ook het van baan verwisselen gaat anders dan je aanvankelijk zou denken. Waar normaal gesproken een tikje tegen de richtingaanwijzer volstaat om hem drie keer te laten knipperen (waarna je zelf de baanwissel uitvoert), moet je in het geval van de Autopilot de het knipperlicht vol aanzetten (door het klikje heen). Dat is voor de computers het signaal dat ze een plaats in de andere baan moeten opzoeken en vervolgens stuurt de auto daar ook naartoe.

In echt druk - maar doorrijdend - Nederlands verkeer is het systeem eigenlijk niet echt fijn. De auto schrikt van elke spitsridder die zich in het gaatje wurmt dat Autopilot tussen zichzelf en de voorligger laat vallen. Soms remt hij dan, maar ook vaak schakelt hij plotseling uit. Daarbij geeft de auto wel een waarschuwingsgeluid, maar in het is niet echt een "hee, jij moet het nu zelf gaan doen"-signaal. Dan is het even schrikken geblazen.

In files is het systeem echter een uitkomst. De auto remt zelf en gaat uit zichzelf weer rijden. Het blijft echter wel opletten op de signaaltjes dat de auto even aandacht verlangt. Je kunt niet uitgebreid gaan SMS'en en dat moet je ook helemaal niet willen, je bent immers aan het autorijden.

Overall moeten we concluderen dat we behoorlijk onder de indruk waren van de Model 3. Hij ziet er prima uit, op de kleine kanttekening dat we niet helemaal verliefd zijn op het uiterlijk na, hij rijdt fenomenaal en het is elektriek en dus vooruitstrevend. Nadeel van de Tesla Model 3 Performance is dat hij nogal duur is voor zijn maat. Momenteel zou je €73.508 kwijt zijn om de auto, met alle extra's aangevinkt, mee te krijgen van Elon Musk.