Duitsers willen hoorzitting, Fiat gaat lunchen

Terwijl de top van Fiat Chrysler waarschijnlijk ergens in Turijn zat te lunchen, iemand in zijn koffiepauze de afwerking van een elektrisch circuit afraffelde en verderop al werd geanticipeerd op het einde van de werkdag rond drie uur, zat de Duitse minister van Transport te wachten totdat een stelletje hevig gesticulerende Italianen zouden ontkennen dat hun emissiewaarden verzonnen waren. 

Dat is wat deze week ongeveer gebeurde. Toen moest FCA in de vorm van Fiat komen opdraven om uit te leggen wat voor gekkigheid ze met de uitstoot van hun dieselauto's hadden uitgevreten. Fiat kwam niet. Het bedrijf stuurde in zijn plaats een brief van een advocaat. Nee, niet eens een advocaat, maar een brief van een advocaat. De Duitse Feldwebel was met stomheid geslagen om de Italiaanse fuck all-houding (achtergrond).

De dynamiek tussen de Duitsers en de Italianen is er sinds die schitterende eurozone eentje van een strenge en teleurgestelde vader tegenover een kettingrokende mooiboy van een zoon die precies evenveel verantwoordelijkheid voelt jegens zijn vader als jegens dat meisje dat hij laatst zwanger maakte. Mooi citaat ter illustratie van de ingehouden woede en verontwaardiging der Duitsers: "Dieses unkooperative Verhalten ist völlig unverständlich. Hier stehen konkrete Vorwürfe im Raum. Es wäre angemessen, wenn Fiat gegenüber der Untersuchungskommission Stellung nehmen würde."

En nu komt het mooiste: het Italiaanse ministerie van Vriendjespolitiek en Corruptie Transport verklaart doodleuk dat Fiat hartstikke prima meewerkt. Voorts claimt het dat de Duitsers helemaal niet bij Fiat moeten aankloppen als ze opheldering willen, maar bij de Italiaanse toezichthouders voor de autosector. Wat een geniale schijnheiligheid met extra boven het hoofd gehouden handen. Gelukkig is 'Bananenrepublik' ook gewoon voorhanden in de taal van Goethe.