Het komt zelden voor dat een auto-ontwerp moeiteloos langs alle lagen van beslissers komt. Als de directie het ermee eens is, dan wil de marketingafdeling wat anders, en als dat geregeld is dan koen de boekhouders nog eens piepen dat het allemaal te duur is. Zelfs bij nettoverliesmaker Bugatti wordt niet gewoon alles wat duur is aan een auto gehangen.
Kijk maar naar de neus van de Bugatti Veyron-opvolger. Die heeft echt helemaal niets weg van de grote walvishaaienbek die de ontwerpers initieel tekenden. Belangrijkste punt van het design is het Bugatti hoefijzer. Niet alleen in de grille zelf, maar ook links en rechts als de dagrijverlichting. Het hele vooraanzicht lijkt totaal niet op de uiteindelijke Chiron met de acht koplampjes (acht ogig front volgens Bugatti)
Overigens hadden de ontwerpers ook veel dingen in een keer goed getekend. Als je de zijkant van de auto bekijkt blijkt het grootste gedeelte niet ver af te wijken van het eerste ontwerp van Sasha Selipanov. Ook daar de hoefijzervorm, maar dan in de C-vormige luchtinlaten, die ook verwijzen naar de geschiedenis van het merk. De vooroorlogse Bugatti kwamen ook al veelvudig met die vorm.
Overigens stond de wet ook nogal eens in de weg van het ontwerp. De ontwerpers vonden het tijd om afscheid te nemen van de achteruitkijkspiegels. Helaas is dat in veel landen nog niet toegestaan, de auto had dan alleen in Japan op de weg gekund. Een leuk detail in dit artikel: er zit een stukje plastic verwerkt in de Chiron, de behuizing van de autogordels is van het goedkope goedje gemaakt.