Alle autoliefhebbers verhuizen naar Boekarest

Dit is een oproep aan automobilisten die het zat zijn dat ze overal worden weggepest: ga naar de Roemeense hoofdstad Boekarest, want daar worden straatfestivals weggeveegd om plaats te maken voor auto's.

In Nederland hebben we talloze manieren om automobilisten het bloed onder de nagels vandaan te halen. Zo zijn er milieuzones, waar iedereen met een auto die GroenLinks niet leuk vindt de toegang wordt ontzegd. En natuurlijk is er de twintig miljard die autobezitters jaarlijks aan belasting afdragen en waarvoor zij nauwelijks iets terugkrijgen. Dan hebben we files en de eeuwige wegwerkzaamheden, maar niets, helemaal niets is zo ergerlijk als wegen afsluiten om een of ander kek straatfestival te kunnen houden. 

Want oh men, daar zijn we pas goed in: judoën met gehandicapten, uitheemsche rommel uit rollende keukens kanen, uitzinnig veel bier drinken, multicultureel breakdancen en andere evenementen/festivals/GeZelligHeid die natuurlijk niet kunnen bestaan zonder subsidie, maar waarvoor gerust hele stadscentra per auto onbereikbaar worden gemaakt. Het gebeurt in de steden net zo goed als in de provincie en het is volkomen onbegrijpelijk. Waar zijn al die culturele centra, buurthuizen en pleinen anders voor - terwijl er ook nog eens nauwelijks iemand komt opdagen?

Dat is precies waarover de nieuwe burgemeester van Boekarest valt. (HOI MEISJE) Citaatje van burgemeester Gabriela Firea uit The Guardian die zich verslikt in muntthee van verontwaardiging: "Just this weekend, the traffic in the capital was blocked and not because there were too many cars – but because there are many street events approved in downtown Bucharest, whether cultural, entertainment or sports, and this doesn’t happen in any [other] European capital". Ok, dat laatste is dus pertinent onwaar, maar verder is dit dapper en goed en waar. Dus besloot mevrouw om die evenementen gewoon te verbieden en de straten vrij te maken voor de mensen die ze echt nodig hebben, de automobilisten. Wat een baas.

Wij hangen een groot olieverfschilderij van Redder Firea boven ons enorme eikenhouten Mussolini-bureau en zweren trouw aan haar en haar bewegingen.