Een Rolls-Royce voor Louis Vuitton-petjesjeugd

Rolls-Royce was een van de laatste uberluxueuze merken die nog niet ten prooi was gevallen aan wat we maar Bentleyficatie noemen. Bentleyficatie - Rolls noemt dat 'bespoke' - is een proces waarbij je een superieure auto aanpast naar de wensen van een koper die denkt dat een gouden koffietafel en een tuinkabouter goede smaak zijn. Bentleyficatie duidt ook op een proces waarbij je als automaker alvast gaat invullen wat voor wansmaak je consumenten hebben en zoiets als een Bentayga bedenkt. Nog simpeler gezegd: het betekent dat je het automotieve nec plus ultra onherstelbaar verbeterd door stilistische aanpassingen van het niveau opgevoerde Opel Manta.

Dan eindig je dus met een knalgeelgrijze two-tone Rolls-Royce Wraith. Kijk toch eens naar de onmiskenbare klasse van de Wraith en verbrand je ogen aan deze paintjob. Wat een doodzonde. Maar hee, het gaat allemaal om de binnenkant en misschien heeft deze hedendaagse variatie op het thema van John Lennons verkrachting van een Phantom V wel een hart van goud. 

Wellicht, maar die is niet in het interieur te vinden. Dat is zwart met gele accenten, biezen en stiksels. Het zou ons niet verbazen als de spirit of ecstasy is vervangen door een afgietsel van een Thaise ladyboy. Dat zou helemaal passen bij Rolls, dat steeds verder tokkificeert en inmiddels kooivechters tot zijn ooit illustere klantenkring mag rekenen.