Het eerste wat ieder gezond mens denkt bij het zien van deze auto is natuurlijk: "Dracula was dus toch een Amerikaan". Wie dat niet denkt is misschien gezonder, maar dat laten we even in het midden. Iemand moet toch die zwarte vinnen zien en daarin de cape van een karikatuur van Dracula herkennen, toch? TOCH?!
Maar afgezien daarvan, deze auto leert ons nog meer mooie dingen. Die bewaren we tot het laatst, eerst wat specificaties. Dit is de retro-versie van de Camaro uit de late jaren vijftig, toen iedereen nog blij was, wereldoorlogen nog gewonnen werden en cultuuroorlogen nog niet bestonden. Optimisme, conspicuous consumption en een hele dikke middelvinger naar zuurgraadgargamels die dat probeerden te verpesten. Het prachtig proleterige schepsel heet de Camaro 789 Schutzstaffel SS.
De koets is herstelbaar verbeterd en op het onderstel van de vijfde generatie Camaro geplaatst. (Dat zegt veel over de evolutie van die auto's trouwens, dat je koets en chassis nog zo verregaand kunt scheiden.) Verder is er geen interessante informatie, behalve dat de kans dat de gewillige eigenaar van zo'n koets een goede roker is, tamelijk groot is.
In deze wereld steek je sigaretten en sigaren aan met vier soorten vuur. Wegwerpvuur, daar spreken we niet eens over. Zippo's, voor mensen die het liefst een brandend olieplatform inhaleren maar wél karakter hebben. ST Dupont voor mensen die mooi vuur willen hebben dat dus helemaal nooit werkt. En tot slot Ronson Premiers voor mensen die vuur en vormentaal verstaan. Een Ronson is deze auto, alleen komt er dan vuur uit.
Daarmee is aannemelijk gemaakt (niet bewezen, wegens ex consequentia) dat de kans dat een liefhebber van deze auto een betere roker is dan gemiddeld. Volgende week leggen we uit waarom Yvon Jaspers waarschijnlijk kankerverwekkend is. Tot dan!