De huidige staat van de vliegende auto

Minstens acht bedrijven zijn momenteel aan het werk om een auto-achtig vliegtuig te bouwen of een vliegwaardige auto te ontwikkelen. Sommige daarvan zijn al wat verder in de ontwikkeling en hebben proefvluchten gemaakt, terwijl de andere het Victor Muller-stadium nog niet voorbij zijn. Zitten we straks allemaal in zelfrijdende, zelfvliegende auto's of blijft dat voorbehouden aan de Jetsons? Deze zeven bedrijven hebben in meer of mindere mate een rol in het verwezenlijken van de nabije toekomst.

De naam betekent letterlijk 'ontvlucht de aarde' en dat is wat ze willen bereiken met hun vliegende auto's. Het eerste model dat het bedrijf gaat leveren is de Transition. In plaats van een vliegende auto is dit meer een opvouwbaar-rijdend-vliegtuig. Maar hij doet wat hij belooft: naar een vliegveld rijden, opstijgen, landen en vervolgens naar je bestemming doorrijden. 

Het tweede concept waaraan Terrafugia nu werkt is ambitieuzer. Het moet een volledig elektrisch VTOL (vertical take-off and landing) voertuig worden. De TF-X moet om het geheel nog wat moeilijker te ontwikkelen maken ook meteen autonoom kunnen rijden en vliegen. Zoveel onwaarschijnlijke plannen, zou Victor Muller al geïnvesteerd hebben?

Dat er ook in Nederland aan een vliegende auto wordt gewerkt zal vast niemand zijn ontgaan. De makers van de PAL-V Liberty bouwen verder op de resten van het mislukte concept van Carver. De vorm, met het kleine front, is perfect voor het maken van een vliegtuigje. De techniek die ze gebruiken, laat je je afvragen waarom je het niet zelf hebt bedacht. Een grote rotor heeft de functie van een autogiro en een duwpropellor aan de achterkant is gekoppeld aan dezelfde motor die ook de wielen aandrijft in automodus. Hoewel het toestel al in 2012 voor het eerst vloog, is het wachten op een productieversie. Die schijnt er komend jaar aan te gaan komen.  

Het handige bijeffect van het gebruik van de autogiro is dat het erg moeilijk is om het vliegtuig te laten crashen. Zo lang het apparaat vooruit gaat, draaien de wieken en die beweging veroorzaakt lift. Daardoor is ook het uitvallen van de motor in beginsel geen probleem. Je moet vervolgens alsnog hopen dat er een vlak stukje land in de buurt is om het geheel op te landen, want anders gaat het toch mis.

Als je het plaatje van de Moller Skycar ziet dan vraag je je af of Dr. Paul Moller niet veel te veel naar de Zwendelcopter uit Robbedoes en Kwabbernoot heeft gekeken bij het ontwerp. Ook kun je je afvragen of het zo langzamerhand niet eens tijd wordt dat er een werkende vliegauto komt: het bedrijf is al sinds 1983 aan het ontwikkelen. Ja, het is lastig, maar hebben ze het niet te moeilijk gemaakt? De schoepen van de voortstuwing worden aangedreven door wankelmotoren, wat ze volgens Moller erg zuinig maakt. Er zijn allerlei testmodellen gemaakt die het concept moeten bewijzen, maar een echt ver vliegend exemplaar is nog steeds niet gespot.

Waarom zou je met een vliegende auto alleen over de weg rijden? De Skyquad gaat nog een stapje verder en kan ook terreinrijden. Om over te stappen op vliegen maakt Parajet gebruik van een vrij ouderwetse methode, de parawing. Een veredelde parachute, als het ware. De aandrijving komt van een 1.0 EcoBoost die 125 pk levert en een propellor aandrijft. Het is een auto(otje), het kan vliegen en het is daarom een vliegende auto. 

Het Slowaakse Aeromobil is inmiddels bij het derde prototype aangekomen, waarmee ze nu al twee jaar aan het testen zijn. De bedrijfsfilm ziet er overtuigend uit: een redelijk autovormig vliegtuigje dat op de weg geloofwaardig overkomt en we zien ook vliegbeelden. Kom maar door met dat testexemplaar. Evenals de Pal-V wordt de Aeromobil aangedreven door een duwpropellor. Een vrij logische oplossing, want een punt met rotorbladen aan de voorkant van een auto zal niet al te goed door de Euro NCAP komen op het gebied van voetgangersveiligheid.

Het concept van Xplorair werd in 2007 tijdens de grote vliegshow van Le Bourget bij Parijs aangekondigd. De vliegende auto van het Franse bedrijf zou tien jaar later in prototype gepresenteerd worden. Nu zijn de tien jaar nog niet voorbij, maar dat de site van het bedrijf sinds 2009 niet meer is geüpdatet belooft niet veel goeds. Het autogedeelte van de Explorair is niet heel overtuigend, met hele kleine wieltjes zal dit nooit een Gran Turismo worden. Maar dat is natuurlijk ook niet nodig, want grote afstanden vlieg je. 

Het is heel erg stil rondom het bedrijf Zee.Aero, maar ondanks die overeenkomst met Xplorair maken we ons hier een stuk minder zorgen om. Het is namelijk een bedrijf van Google oprichter Larry Page. Met de funding zit het dus wel goed. Helaas betekent het ook dat er extreem geheimzinnig wordt gedaan. Het bedrijf heeft wel een website, maar er staat niets op, althans niets dat helpt te weten te komen wat ze ontwikkelen. Ze zeggen zelf dat ze een revolutionaire nieuwe manier ontwikkelen om van A naar B te komen en ze hebben er vliegdeskundigen en aeronautical engineers bij nodig. Het duidt er op dat ze in ieder geval geen tunnels aan het graven zijn.

Wat bekend is aan het bedrijf is dat een aantal mensen uit het team van Google's zelfrijdende auto (inmiddels Waymo) overstapten naar het vliegbedrijf. De weinige mensen die een stukje van een vliegtuig van Zee hebben gezien zeggen dat er twee propellors aan de achterkant zitten (hee, handig voor crashtests) en dat er een cockpit aan de voorkant zit. Langs het smalle deel tussen de cockpit en de achterpropellors zitten twee rijen met rotors die voor de stijgkracht moeten zorgen.

Dit is heel bijzonder: Kitty Hawk is gefund door Larry Page en bestaat uit mensen die vroeger voor Zee.Aero werkten. Inderdaad, de Google-oprichter heeft zijn eigen concurrent gesticht. Zo zijn er twee teams die tegen elkaar opbieden in de jacht naar de eerste vliegende auto. Opvallend genoeg werken ook hier weer allerlei mensen die eerst aan de zelfrijdende auto van Google werkten. Bij Kitty Hawk werken minder mensen dan bij Zee, waarschijnlijk omdat Page ook wil kijken of de ontwikkelingen sneller gaan met een kleiner team. Met een kleiner team komt ook een nog geheimzinnigere website. Er is werkelijk niets over hun plannen bekend, behalve het feit dat ze (samen met Zee.Aero $100 miljoen te besteden hebben).