Dik, dikker, Dodge Demon

Hoe ziet een vadsig monster eruit na een uitgebreide liposuctiebehandeling? Dat moet de centrale designvraag zijn geweest voor de ingenieurs van de Challenger Demon. Je houdt de zware botten, het gestel dat de massa van de wereld moet meetorsen, maar dan zonder het gewicht van het verleden dat zich zo mooi aftekent in de tronie van de verschillige burger.

Wat je overhoudt, is wat we met recht een Demon noemen. De speciale uitvoering van de Challenger is breed, zowel in body als in banden. Onder de duivel vinden we vier keer de immense 315/40 Nitto NT05R banden. Hele grote rubbers die de Demon de eerste auto maken die standaard is uitgerust met ultradikke dragracebanden. Dit is wat een mens nodig heeft.

In het bijzonder omdat de Demon nog een treedje hoger staat dan de SRT Hellcat. Die heeft 707 pk en 881 Nm koppel. Genoeg om de as van de aarde een paar graden te verzetten. Maar goed, meer is beter en daar rekenen we op met de Demon. Dat betekent ook dat deze voormalige fatso (hij verloor meer dan negentig kilo, onder andere door alle stoelen behalve die van de bestuurder er uit te slopen) vermoedelijk in minder dan 3,6 seconden bij de honderd is en de 320 kph-grens kraakt. Satanische verzen, wij reciteren ze nu.

Na de geweldige campagne met dito spanningsbogen, was er eerst een tegenvaller. Althans, het gerucht van een tegenvaller. De Hellcat heeft 707 pk en de Demon zou er 757 krijgen. Dat. Is. Gewoon. Niet. Genoeg. Met zoveel branie verwachten we minstens 800 pk en durven we te hopen op een getal dat de 900 beloopt. Hoorde hopelijk allemaal bij de uitgekiende marketingcampagne, want er zijn nu aanwijzingen dat de Demon inderdaad rond de 900 pk krijgt.