Alonso valt uit, Takuma Sato wint Indy 500

Een vergelijking tussen de Grand Prix van Monaco en de Indianapolis 500 gaat volledig mank. De enige overeenkomst tussen de twee is eigenlijk dat er wordt gereden in open wiel-wagens met V6 motoren. Toch vinden veel van de Formule 1-piloten uiteindelijk hun weg naar de hoofdstad van de Amerikaanse staat Indiana. Niet vreemd, het is waanzinnig spannend om te kijken en het is bijzonder om het enorme aantal inhaalacties te zien. En crashes! Van de 33 gestarte auto's haalden maar 19 stuks de finish.

De megacrash van Jay Howard en polestarter Scott Dixon in ronde 53 was ijzingwekkend, maar op eigenlijk onverklaarbare wijze raakten de heren niet gewond. Op dat moment, op ongeveer een kwart van de race, heeft Alonso zijn kunnen al getoond, hij rijdt sinds de 40e ronde aan de leiding en geeft die lange tijd niet meer af. 

De superknal met airborne-actie van Scott Dixon is reden voor een rode vlag, waardoor het veld bijna een half uur in de pitstraat staat te wachten terwijl de Holmatro Safety Crew het circuit weer schoonmaakt en de hekken repareert. Na de herstart blijft Alonso leiden, en is het crash-seizoen aan: in ronde 69 is het alweer raak. Minder spectaculair, maar toch botst Conor Daley in een vonkenzee tegen de barrières aan.

De show is tot dan toe volledig in handen van Formule 1-coureur Fernando Alonso. Hij crasht niet uit de race, maar zijn inhaalmanoeuvres zijn zo ballsy dat vrijwel niemand zijn ogen kan geloven. De Spanjaard rijdt regelmatig het veld voorbij alsof ze stilstaan, en alsof hij altijd al op een ovaal heeft gereden.

Op dat moment in de race, vanaf ronde 130 beginnen de Honda-motoren het echter stuk voor stuk te begeven. Alonso's teamgenoot Ryan Hunter-Raey is de eerste pechvogel. Daarna is het de Honda van Charlie Kimball die het begeeft. Op dat moment begint het grote hopen dat de andere Honda's niet ook de geest geven. Maar helaas, in ronde 171 is het de motor van Fernando Alonso die het begeeft. De Spanjaard is op dat moment bezig aan een glorieuze inhaalrace vanaf plek 12.

Met de laatste twintig ronde in zicht begint het nu echt belangrijk te worden om vooraan te rijden. Vlak na de herstart (na Alonso's uitvallen) gaat het alweer mis. Nu zijn het vijf wagens die tegen de vangrails vliegen. het ziet eruit als een gigantische puinhoop, maar het blijkt gelukkig allemaal mee te vallen. De race kan vrij snel hervat worden, met Max Chilton aan de leiding. Achter hem rijdt Helio Castroneves, die na een paar rondjes het momentum vindt om de Engelsman in te halen. De Braziliaan heeft echter een hijgende Japanner in zijn rug: Takuma Sato. De oud-Formule 1-teamgenoot van Jenson Button valt de hele dag al op door zijn agressieve rijstijl en die is hij in de laatste drie rondes nog niet verloren. De Honda achterin de auto van de Japanse coureur blijft zijn werk doen, waardoor hij de leiding pakt en in de laatste twee ronden niet meer weggeeft. Sato redt de eer van Honda en het Andretti-team waar ook Fernando Alonso en Ryan Hunter Raey voor rijden. Daarnaast is hij de eerste Japanner die de Indy 500 op zijn naam schrijft en de pint of milk mag drinken.