Toon een kind van de 21ste eeuw een praatpaal en hij/zij heeft geen idee waar zo'n hoog geel ding voor dient. Auto's van nu hebben sowieso minder vaak panne dan vroeger, en als het je overkomt ben je altijd verbonden. Het is best een bevreemdende gedachte dat je ooit als gestrande weggebruiker met je kraag hoog opgetrokken door het Nederlandse snertweer moest ploegen om in contact te komen met een ANWB-centralist die je verder hielp. Of op een zeldzame zomerse dag, zoals het gezin hierboven (1975).
Maar de tijd tikt door: praatpalen zijn voorwerpen uit het verleden en worden nu eindelijk langs de snelwegen verwijderd. Aanstaande zaterdag gaat de stekker uit de 3.300 overgebleven palen. Maar wat doe je met die hoop oud ijzer en PTT-communicatieapparatuur? Naar de lommerd? Nope: zo'n 2.600 praatpalen worden 'geüpcycled', dus niet gestript, maar omgebouwd tot laadpaal of informatiezuil. Zo blijft dit stukje Nederlandse geschiedenis behouden in een ander jasje. Een klein deel wordt geschonken aan musea en de laatste 500 exemplaren gaan in de partiiculiere verkoop: vanaf 1 juli 2017 (a.s. zaterdag) kan je hier voor 299 euro een exemplaar op de kop tikken en je kinderen of kleinkinderen erop wijzen dat er ooit een tijd was waarin je elkaar nog niet op elk gewenst moment van de dag kon bereiken. Die hierop waarschijnlijk hun schouders ophalen en doorswipen op de tablet.
Nederland heeft zo'n 60 jaar praatpalen gehad, met het opheffen van het netwerk wordt per jaar een miljoen euro bespaard. Praatpaalfestisjisten kunnen ondertussen hun ei kwijt op deze site. Update. Ook de ANWB heeft een hommage aan haar grote gele helper gemaakt, deze is hier te vinden. Onze eigen memberberry uit mei teruglezen kan hier.