Pijnlijk hoe weinig enthousiasme er voor de brandstofcel is

Welkom in Duitsland, in het bijzonder Hamburg. Daar nemen ze de vermindering van broeikasgassen heel serieus. Alleen blijft het gewenste effect uit. Op het beschamende af, zeker als het gaat om auto's die op waterstof rijden.

Wij geloven in de brandstofcel. Het is gewoon schitterend spul en de technologie is interessant. Wat vaak tegen een auto op waterstof wordt ingebracht, is het ontbreken van de benodigde infrastructuur. Je kunt vrijwel nergens waterstof tanken, dus dat is niet bijzonder handig voor eigenaars van zo'n ding. Laat staan dat de brandstofcel daardoor een serieuze concurrent van verbrandingsmotoren of zelfs reguliere EV's kan zijn.

Daarom schakelen we nu over naar Hamburg, waar The New York Times ongetwijfeld hoopvol verslag wilde doen van die dappere Duitsers die toch zomaar werk maken van een toekomst zonder gevaarlijke uitstoot. Bedrijven - waaronder Shell - en de overheid spenderen bakken met geld om het klimaat te ontzien. Een van de resultaten daarvan is die benodigde infrastructuur voor waterstof-auto's in Hamburg. Die ligt er nu. Er zijn verschillende tankstations.

Het resultaat is alleen schokkend teleurstellend. Over een van de tankstations: "All the place lacks is customers. On a recent spring day, the only people using the pumps were employees, learning to fill the company car." Dat klinkt sneu. Maar het wordt nog ietsje erger. 

U mag raden hoeveel al deze investeringen vooralsnog hebben opgeleverd. Hoeveel auto's en bussen met een brandstofcel rijden er in heel Duitsland rond? 260 auto's en 16 bussen. Dat is alles. Sad!