Een van de oorzaken van de kredietcrisis was dat banken leningen verstrekten aan mensen die eigenlijk helemaal niet kredietwaardig genoeg waren voor die producten. Simpel gezegd: arme sloebers konden veel te veel lenen. Daar komt nog bij dat die rommelleningen werden gebundeld en verhandeld. Tot zover de theorie, nu de harde realiteit: autoconcerns als Fiat Chrysler kopiëren deze dubieuze manier van zakendoen.
Sinds de Grote recessie is de markt voor autoleningen ontploft. In 2009 werd er voor $2,5 miljard aan gebundelde rommelleningen verkocht. In 2016 stond de teller al op $26 miljard. Meer dan voor de crisis. De markt is inmiddels $1,2 biljoen groot.
Belangrijke spelers in deze markt zijn Fiat Chrysler en Banco Santander. Die verstrekken rommelleningen voor auto's als geen ander. Op zich is dat niet gek, want ze hebben er baat bij als consumenten de showroom verlaten met een nieuwe auto onder hun kont. Santander checkt nauwelijks de inkomenssituaties van mensen die een autolening willen en in het bijzonder Chrysler profiteert daarvan.
Het gevolg is nu dat het aantal wanbetalingen toeneemt en er een kans bestaat dat de markt daardoor op een gegeven moment in elkaar klapt. Wij weten niet precies wat dat betekent voor Fiat Chrysler, maar goed is het niet. Van een nieuwe kredietcrisis zal het wel niet komen, maar er zijn al rechtszaken gevoerd over autoleningen waarbij Santander, de verstrekker van het krediet, min of meer werd gedwongen te schikken voor tientallen miljoenen. Wij houden ons hart vast voor de autowereld, want als de leningenbusiness instort, geldt dat ook voor de verkopen.
(Instant naschrift: als u geen flikker begrijpt van 'subprime kredieten', 'rommelleningen', al die andere exotische termen en hoe dat in godsnaam tot een mondiale crisis heeft kunnen leiden, dan bent u niet alleen en raden wij u vooral aan om Margin Call te kijken. Verreweg de beste film over dit onderwerp.)