Analyse. De eerste seizoenshelft van de Formule 1

Laten we beginnen met de absolute top van het klassement, die voor de hoofdprijs gaat. Tenzij Valtteri Bottas nog voor verrassingen gaat zorgen in de tweede seizoenshelft, lijkt het erop dat we dit jaar een wereldkampioen krijgen die reeds de nodige titels op zak heeft. Grote vraag is alleen of dit Sebastian Vettel (4 titels) of Lewis Hamilton (3 titels) wordt. Met uitzondering van vorig jaar, toen Rosberg het kampioenschap uit het vuur sleepte, verdelen deze twee oudgedienden al het gehele decennium onderling de buit.

Met nog 9 races te gaan leidt Vettel met 202 punten, slechts 10 minder dan hij het gehele vorige seizoen haalde. Hamilton volgt op 14 punten afstand met een totaal van 188. De Brit krijgt dit jaar niets cadeau, en heeft bovendien een hongerig Ferrari tegenover zich, dat zijn volle gewicht achter de ene coureur Vettel zet. Dit kan nadelig uitpakken als Vettel op Spa in de boarding vliegt en zijn benen breekt (het zou niet de eerste Ferrari-coureur zijn die dit overkomt), maar we gaan ervan uit dat dit niet gebeurt. In dit geval moet Hamilton twee keer winnen om weer langszij te komen, wat niet ondenkbaar is. Bovendien: één uitvallertje en het klassement staat op zijn kop.

Aan de andere kant hebben we Hamilton dit seizoen voor het eerst sinds tijden op sommige circuits weer echt zien worstelen in de kwalificaties. In Monaco en ook in Hongarije kwam het er niet uit voor de Brit. Hij is en blijft wel een topper van wereldformaat, die zich bovendien erg goed naar voren kan knokken vanuit een mindere positie. Maar vraag ondergetekende met een pistool op het hoofd nu de Toto in vullen en het wordt toch Vettel, die het hele seizoen erg constant is.

Over Ferrari kunnen we kort zijn: geweldige comeback aan de top van het veld, met een auto die het de Mercedessen erg moeilijk kan maken. Bravo. Mercedes is weliswaar geen alleenheerser meer, maar de overstap van Bottas vanuit Williams pakte uitstekend uit. De Fin lijkt zijn draai te hebben gevonden, toont vechtlust en zeer constante resultaten. In 11 races reed Bottas 8 keer naar het podium, even vaak als kampioenschapsleider Vettel en vaker dan teamgenoot Hamilton. Mede hierdoor leidt Mercedes met een comfortabele 39 punten ten opzichte van Ferrari in het constructeurskampioenschap.

Force India manifesteert zich dit seizoen eens te meer als degelijke subtopper. Zijn coureurs liggen op P7 en P8, achter de rijders van de traditionele top drie, bij 22 starts werd er 19 keer in de punten gefinisht (een indrukwekkende 86%-score), en de betrouwbaarheid is even goed als bij Mercedes en Ferrari: dit seizoen viel het roze team slechts één keer uit, toen Perez in Azerbeidzjan door zijn eigen teamgenoot uit de race werd gereden. De onderlinge strijd tussen coureurs Perez en Ocon is echter wel een dingetje om in de hand te houden.

Red Bull was vorig jaar het team dat het dichtst bij Mercedes in de buurt kon komen, en alle Nederlandse (en Australische) hoop was erop gevestigd dat het dit jaar nóg beter zou worden. Het werd een koude douche: Ferrari maakte de grootste stap en Red Bull viel terug naar een duidelijke derde plek in de pikorde. Ja, de coureurs rijden de ballen uit de broek en proberen het maximale uit de RB13 te halen, maar sec op punten lijkt het een verloren seizoen, waarin het hoogst haalbare is dat er in de tweede seizoenshelft wordt aangeklampt. Hongarije leek wat dat betreft hoopgevend, maar we zullen moeten zien hoe de RB13 zich op de komende twee snelle circuits (Spa en Monza) houdt.

Max Verstappen scoorde dit seizoen 67 (100) punten, Daniel Ricciardo 117 (115), tussen haakjes staat het puntentotaal na 11 races in 2016 vermeld. Puur op cijfers scoort Ricciardo een stuk lekkerder, hij scharrelde twee extra punten bij elkaar, terwijl Max er 33 (yep, drieëndertig) in de min staat. Bovendien rijdt Max nu het hele seizoen voor Red Bull, terwijl hij vorig jaar de eerste vier races voor Toro Rosso reed. Echter, we weten dat de Nederlander erg veel pech heeft gehad en zien wel degelijk een flinke ontwikkeling bij hem. Niet alleen is hij in de kwalificaties scherper, hij oogt een stuk volwassener dan vorig jaar. Verstappen vervult zijn nieuwe rol als wereldster met verve en heeft reden om positief te zijn. Zo ziet hij het zelf ook in, op zijn eigen website toont Max zich tevreden over de eerste seizoenshelft. Ja, de scherpste onbezonnen kantjes moeten er nog af (zoals we in Hongarije zagen), maar laten we niet vergeten dat we het nog steeds over een 19-jarige hebben.

McLaren begon na een hoopgevend tweede seizoen met Honda dit jaar vol goede moed, maar het draaide uit op een shitshow die zijn weerga niet kende. Zelden hebben we zoveel treurnis gezien bij wat ooit een topteam was. Alonso verkaste uit pure frustratie voor een race naar de Indy 500, het team kreeg grid penalty na grid penalty voor de kiezen, en punten werden er nauwelijks gehaald. De race in Hongarije vormde eindelijk een heel klein lichtpuntje, maar ondanks dat kunnen we niet anders dan de eerste seizoenshelft van McLaren als een totaal fiasco bestempelen.

Van Renault hadden we dit seizoen meer verwacht. De Fransen tuigden vorig jaar na enkele jaren afwezigheid weer een fabrieksteam op, waarmee 8 magere puntjes werden gescoord. Een excuus hiervoor is dat het team met Magnussen en Palmer nou niet bepaald de beste rijders van het veld in huis had. Daarom werd dit jaar Nico Hülkenberg bij Force India losgeweekt. Dit, in combinatie met een jaartje ervaring, stemde ons hoopvol voor 2017, maar nog steeds is Renault het op-twee-na slechtst presterende team van het veld. De 26 punten die bij elkaar werden gereden komen allemaal op het conto van Hülkenberg.

En dan Sauber. De Zwitserse renstal was al een tijdje de weg kwijt maar zakt dit jaar helemaal weg in het moeras. De Ferrari-krachtbron van een jaar oud helpt ook niet, maar toch gaat Sauber ook volgend jaar met de Italianen in zee. Noodgedwongen. Teambazin Monisha Kaltenborn mocht haar biezen pakken, maar dat veranderde weinig aan het feit dat de blauwe bolides elke race achteraan rijden. Met het vertrek van MRT is Sauber het Manor van de F1 geworden.

We schakelen weer terug naar de individuele rijders. Twee coureurs gingen de zomerstop volledig puntloos in: Jolyon Palmer en Marcus Ericsson. Laatstgenoemde mist zowel goed materiaal als talent, maar weet zich tot nu toe gedekt door de -eveneens Zweedse- teameigenaren. Palmers slechte prestaties zijn zomogelijk nog fnuikender, omdat je met een fabrieks-Renault beter zou moeten kunnen. We verwachten desalniettemin dat hij het seizoen mag afmaken en daarna zijn congé krijgt. Achter de schermen staat Kubica (of anders Sainz) al te trappelen.

Stoffel Vandoorne bevrijdde zich met zijn 10e plek in Hongarije van de hatelijke 0 punten, maar ook de Belg weet tot nu toe weinig indruk te maken. De vraag is in hoeverre je hem dit mag aanrekenen met een McLaren onder zijn achterwerk, doch hele domme acties zoals Vandoornes uitvallen in Monaco helpen niet. Onze mening over Kvyat (4 punten) is duidelijk, maar heel misschien zien we hem volgend jaar weer terug. Hij lijkt in ieder geval het seizoen voor Toro Rosso af te maken.