Jonge Deen met de flitsende bijnaam K-MAG. Begon ooit als veelbelovend talent bij McLaren, maar had de domme pech dat dit samenviel met de switch naar de desastreuze Honda-motor. Desalniettemin zakte Magnussen na een sterke start (2e in Australië) door het ijs in Woking, na een jaar degradeerde Alonso hem tot testrijder en al tijdens het 2015-seizoen kon K-MAG zijn biezen pakken. Daarna werd het eigenlijk alleen maar slechter: bij Renault deed Kevin maar wat en ook de overstap naar Haas forceerde weinig verandering.
Doordat zowel Kvyat als Palmer gedurende het seizoen uit hun lijden zijn verlost is de Deen nu met stip de slechtste coureur van het veld. Hij zoekt ruzie met iedereen, geassisteerd door een ego dat cheques uitschrijft die zijn lichaam niet kan innen. Ook afgelopen weekend was het weer raak: al in de eerste ronde maakte Magnussen een einde aan zowel zijn race als die van Stoffel Vandoorne, en zorgde voor een spin bij Daniel Ricciardo. Als Haas verstandig is verlengt het zijn contract niet: Magnussen - inmiddels getooid met Vinkingbaard om zijn zelfverkozen bad boy credentials recht aan te doen - maakt veel fouten, is overagressief en was dit seizoen vooral goed in het naar de knoppen helpen van zijn eigen imago. Het zegt veel over je kwaliteit als het opvallendste moment van het seizoen een confrontatie met Hülkenberg buiten de baan is. Zo iemand wil je niet als ambassadeur van je merk, zou je zeggen, maar Gene Haas denkt hier anders over: al voor de zomerstop werden de huidige coureurs voor 2018 bevestigd.
Magnussens teamgenoot Romain Grosjean weet ook zeker niet te overtuigen bij Haas, maar als het tussen deze twee coureurs gaat hoeft de Fransman zich geen zorgen te maken. Desalniettemin zal Grosjean zijn mojo uit zijn Lotus-jaren snel moeten terugvinden.
Update: in het originele artikel werd Magnussen ten onrechte als een onzekerheid voor 2018 opgevoerd. Hij heeft echter al een contract bij Haas voor volgend jaar. Dit is aangepast.
Onopvallende race-Zweed die vooral uitblinkt in het niet scoren van punten. Is niet bepaald iemand van het kaliber Stefan Johansson, maar er moet gezegd worden: hij heeft ook nooit een fatsoenlijke auto gehad. In 75 races scoorde Ericsson negen punten, zijn stoeltje in de F1 is vooral te danken aan de connecties met de - eveneens Zweedse - nieuwe eigenaren van Sauber. Hij gaat zelf waarschijnlijk graag nog een jaartje door als onzichtbare gridvulling, maar het lijkt erop dat jong talent uit de Ferrari-hoek volgend jaar de kans krijgt en Ericsson zijn geluk in een andere raceklasse moet beproeven. Over twee jaar is iedereen hem vergeten.
Canadese tiener met de aaibaarheidsfactor van een Alpaca. Dankzij een zeer kapitaalkrachtige vader werd zijn plek letterlijk gekocht binnen het team van Williams. Hij is piepjong en moet nog veel leren, maar de voorlopige conclusie is dat geld meer de overhand heeft dan talent. In de pre-season testing in Barcelona ging Stroll er voortdurend af, met veel schade en belemmeringen voor teamgenoot Massa als gevolg. Gedurende het seizoen werd het iets beter, met een hele knappe derde plek in Azerbeidzjan als hoogtepunt. Maar ook hier liet hij zich op de finishstreep kinderlijk eenvoudig verschalken door Bottas, anders was hij tweede geworden.
Tegen het eind van het seizoen viel Stroll vooral weer in negatieve zin op: hij crashte hard met Vettel in een uitloopronde (een actie die ons wat deed denken aan de keer dat onze eigen Albers Michael Schumacher in een formatieronde uitschakelde) en zorgde in Austin bijna voor een gigantische klapper met Grosjean door tijdens een kwalificatie met een slakkengang midden op de racelijn te gaan rijden. Misschien groeit hij nog, maar vooralsnog lijkt er toch echt een gebrek aan talent te zijn bij de Canadees. Hij mag echter nog een jaartje, dus laten we zien wat 2018 brengt.