In 2013 had Stroop, toen een paar onfrisse Jihad-figuren met een Golf cabrio en een Opel Cascada van zijn bedrijf aan de haal gingen en de koers naar Irak inzetten, de keuze: ze zelf terughalen uit het oorlogsgebied of een strop van 75.000 euro lijden en failliet gaan. Het werd het eerste, en wonder boven wonder lukte het: Stroop kwam mét de auto's en zónder kogelgaten terug, haalde de internationale media, en zijn avontuur zou zelfs verfilmd worden.
Flash-forward naar 2018: Stroops verhuurbedrijf Silverline is op de fles, en die film lijkt er niet te komen. In een interview met het AD, dat destijds ook zijn indrukwekkende Irak-verhaal bracht, laat Stroop weten dat zijn business case en vertrouwen misschien toch wat rammeltjes vertoonden. In de inventaris zaten voornamelijk cabrio's en motoren, wat in Nederland regenland niet altijd de beste keuze is. Daarnaast bleken zijn waren een ultieme prooi voor de mensen die je als verhuurder niet tot je clientèle wilt rekenen: diefstal, schade en verduistering waren aan de orde van de dag, met als gevolg dat geen verzekeraar hem meer tegen een normaal tarief wilde hebben.
Ook na het debacle in Irak was Stroop kennelijk te goed van vertrouwen: „Dingen waaraan je als verhuurder niet veel kunt veranderen, maar die je wel overkomen. Dat je niet iedereen op zijn blauwe ogen kunt geloven, dat heb ik wel geleerd.” Over de Cascada die hij uit Irak terughaalde: „Geloof het of niet, maar die is vorig jaar nog een tweede keer verduisterd. Daar was iemand mee naar Spanje gereden. Naar later bleek, ging het om een drugsrit. Een half jaar heeft die auto daar gestaan, voordat alle papierwerk was gedaan en ik hem als rechtmatige eigenaar weer kon ophalen.”
Als we de rode draad van het interview volgen, komen we tot de conclusie dat Stroop meer achter gestolen waar aan het jagen was dan dat hij daadwerkelijk auto's verhuurde: "Ik ben op heel wat plaatsen geweest om mijn spulletjes weer op te halen. Turkije, Irak dus, België, Frankrijk, Spanje, en ook op verschillende plekken in eigen land.” Hij heeft er zelfs een heel blog aan gewijd, met o.a. verhalen over hoe een lekker wijf een cabrio kwam huren, die vervolgens uit Marrakech teruggehaald moest worden. Mja, misschien is het dan beter voor iedereen als je een andere weg bewandelt, en dat doet hij ook: de komende maanden gebruikt Stroop als bezinnningsperiode, en als er geen briljant nieuw zakenplan uitrolt, dan begint hij een pannenkoekenrestaurant. Omdat nomen est omen.