Trajectcontrole A10 stiekem verlengd: duizenden boetes

De trajectcontroles op de ring A10 van Amsterdam staan weer van voor tot achter aan, nadat ze een tijdlang uit hebben gestaan. Alleen is het meettraject aan beide kanten met een kilometer uitgebreid, waardoor automobilisten de mist in gingen.

Het relaas van 'trajectcontrolegedupeerde' Marloes in de Telegraaf laat zich op twee manieren lezen. Ten eerste die waarin je denkt: 'vuile roverheid, altijd maar weer geld inpikken van hardwerkende mensen die op weg zijn naar hun werk. Die arme Marloes wist helemaal niet dat ze daar gecontroleerd ging worden.' 

Tja, dat is een punt, maar daarmee komen we op de andere lezing uit: 'haha sukkel, moet je maar niet te hard rijden op de A10. Het gemeten stuk hoort tot de gevaarlijkste stukken weg van Nederland waar continu ongelukken gebeuren. Verder wonen er duizenden mensen zo ongeveer op de snelweg. Daar moet je niet te snel rijden.'

Welke van beide interpretaties je ook aanhangt:  Marloes is de pineut. Maar toch is het de vraag in hoeverre ze het had kunnen voorkomen. De camera's van een trajectcontrole zijn niet heel erg klein en ze worden altijd duidelijk aangekondigd. Sowieso lijkt het knap om op de A10 een tijdstip te vinden waarop je zo snel kunt gaan dat het een overtreding oplevert.

Ook als je uit alle macht probeert om het belerende vingertje in je zak te houden, is er een punt dat wringt: de gewoonteboete. Het klinkt heel logisch dat je altijd op de automatische piloot over de weg rijdt, maar dat is precies het moment waarop alles misgaat. De borden hangen er niet voor niets, en de regels veranderen soms. Toen de 130-kilometerzone werd ingevoerd hoefde je ook niet eerst een brief van de overheid te krijgen waarin stond dat je harder mag rijden. Stel dat er op een weg plotseling zebrapaden liggen, kun je daar dan langsrijden totdat er een voetganger op je motorkap ligt?