Over 2017 kwam het totaal op 2,1 miljoen trajectcontrolebekeuringen, zo blijkt uit cijfers die het ministerie van Veiligheid en Justitie drie maal per jaar publiceert. Laat dat even op u inwerken: het Nederlandse wagenpark telt zo'n 8 miljoen auto's, dus gemiddeld elke vierde automobilist scoorde een trajectflip. En dan te bedenken dat een flink deel van de verkeersdeelnemers helemaal nooit in de buurt van een trajectcontrole komt. Dit waren de drie grootste melkkoeien:
- A2 (Amsterdam-Utrecht): 648.163 boetes
- A12 (Utrecht) : 431.166 boetes
- A4 (Leidschendam): 266.197 boetes
Dat de A2 flink bijdraagt is geen verrassing: dat doet het 2*5-baans biljartlaken al vanaf het begin van de trajectcontroles. Wel daalde het aantal boetes in een trajectcontrole licht, in 2016 waren het er 77.000 meer. Desalniettemin werd naar schatting toch even ruim 120 miljoen euro aan slecht vermomde extra verkeersbelasting binnengeharkt, dankzij een paar strategisch geplaatste zuilen. Dat zal ons leren, 125 te rijden waar je 120 mag.
Het totaal aantal bekeuringen kwam uit op 9,2 miljoen, tegenover 9,4 miljoen in 2016. Er werd iets vaker bekeurd voor niet handsfree rijden en er werden zowaar iets meer mensen staande gehouden. Desalniettemin is het aantal staandehoudingen miniem, als je het op de grote hoop gooit: bij 4% van alle uitgedeelde boetes krijg je te maken met een agent/handhaver van vlees en bloed. De boetemachine heeft al lang geen gezicht meer in Nederland, alleen een ivoren toren vol designmeubelen in het noorden des lands, waar luid lachend een flinke mep aan 'administratiekosten' in rekening wordt gebracht, wanneer het klootjesvolk zich weer eens heeft misdragen.