Gereden: Ford Mustang GT Convertible

De Ford Mustang is de meestverkochte sportwagen ter wereld. Overal wil iedereen een Mustang hebben, het liefst met een vette V8 voorin. Alleen in Nederland wil niemand er een hebben. Heeft helemaal niets met de auto te maken, maar alles met een kantoortje in Den Haag. In dat kamertje zit een ambtenaar en die heeft bedacht dat er €66.179 aan BPM bij de aanschafprijs moet worden opgeteld. Daarna gooien ze er ook nog even eenentwintig procent BTW overheen. Met andere woorden, de Mustang GT 5.0 is onbetaalbaar in Nederland.

In de VS haal je voor een dollartje of 42K een Mustang op en dan mag je meespelen op het hoogste niveau van benzineverbranden. In Nederland is dat bedrag veranderd in €124.161, drie keer zoveel en dan de dollar sign rechtstreeks ingeruild voor het euroteken. Het gevolg ervan is dat Ford in Nederland de afgelopen jaren precies één (1) exemplaar van de Mustang GT verkocht. Aan een diplomaat, dus die hoeft geen BPM af te rekenen.

We halen de gloednieuwe GT 5.0 Convertible op op een van de eerste dagen dat de zon in Nederland weer schijnt, dus het dak kan meteen open. De Ford heeft een elektrisch dak met een vergrendelingshendel die je eerst moet losmaken (en ook weer moet vastmaken als je het dak dichtdoet). Enerzijds ouderwets, maar aan de andere kant weet je in ieder geval zeker dat het dak goed dicht zit.

Starten gaat via de startknop op het dashboard en vervolgens gaat je hand meteen naar de Pony Button op het stuur: daar kan je de hoeveelheid herrie die de uitlaat maakt instellen. Helaas is de hardste stand voorbehouden aan het circuit en de Ford lijkt te weten dat je je niet op een circuit bevindt, waardoor die instelling het niet doet. We nemen genoegen met een tandje minder. Gelukkig betekent dat ook al dat je de goddelijke klanken van de V8-symfonie goed kunt opvangen in het interieur (dat gezien de dakloosheid ook gewoon buiten is).

Een van de dingen die Amerikanen het liefst doen is zinloos banden pijnigen met spinfestijnen. De GT heeft daarvoor zelf een line-stop functie zodat je de banden kunt warmen voor een dragrace. Leuk, maar Ford heeft liever niet dat we hem testen, ze meten zelfs de profieldiepte voor het wegrijden op. 

We proberen de wielspin dus tot een minimum te beperken, maar ook dan kunnen we genieten van de feestelijke grom uit de vier uitlaten. Achter dat geluid gaat een flinke stal met pony's verscholen: de Mustang heeft de beschikking over 450 pk en levert 524 Newtonmeter koppel.

Tja, dat verklaart ook waarom we de Mustang zo vaak in een crashvideo na een Cars & Coffee-meeting zien. Die oerkrachten komen namelijk in bakken tevoorschijn als je het gaspedaal aanraakt. Het is niet zo dat de auto continu bezig is om je te vermoorden, maar hij nodigt wel uit om af en toe dat pedaal iets te ver in te drukken. Want geluid. 

We rijden weg en hebben binnen no-time te maken met fans die meer van de pk's willen horen. Wat dat betreft is het wel duidelijk waarom veel eigenaars zich laten opjutten om teveel gas te geven. Behalve als sportauto laat deze Mustang zich ook prima als reiswagen inzetten. Helemaal als je de uitlaatkleppen via het Ponyknopje op het stuur weer dichtzet. De auto verandert dan in een keurige cabrio. 

Als je plaatsneemt in de stoel kom je in iets anders dan je verwacht, althans dan wat wij verwachtten. De Ford laat zien dat de Amerikanen de laatste jaren wakker zijn geworden uit hun interieurwinterslaap die ze ergens in de jaren zeventig begonnen. Dit is heel behoorlijk. De stoelen zitten goed en alles voelt aan alsof het daadwerkelijk aan de auto vastzit. Het touchscreen in de middenconsole werkt snel en heeft een logische menustructuur. Het stuur ligt sportief in de hand, want de stuurbediening heeft een logische indeling en via het schermpje tussen de twee grote klokken is goed te zien wat je aan het instellen bent.

Het is zonde dat de Belastingdienst zo'n groot stempel op de Ford Mustang drukt, want deze auto zou veel vaker in het Nederlandse uitzicht moeten rondrijden. Heel de wereld geniet van de Mustang, maar wij krijgen de auto helaas bijna nooit te zien, want eigenlijk is alleen de prijs een nadeel.

Je kunt ook heel gewoon doen met een Ford Mustang. Bijvoorbeeld naar de kiesraad rijden met 40.000 handtekeningen voor een referendum in de achterbak. Dan kom je ook weer allerlei dingen te weten over het rijgedrag met een hoop bagage en passagiers. Eén van de meest opvallende dingen daarbij: de adaptieve cruise control. Het is een functie die in Nederland eigenlijk al nooit werkt, omdat er altijd wel iemand in dat gaatje duikt dat de cruise control laat tussen jou en je voorganger, maar in de Mustang kun je hem beter uit laten staan. De auto schrikt zich een hoedje van zo'n tussendringer en gooit de ankers uit en alle waarschuwingslampen binnen en buiten de auto gaan knipperen. Niet helemaal de bedoeling als je het verkeer wilt laten doorstromen.