Angstkaartje: verkeersdoden in de EU, Nederland is dieprood

Ook al valt het vergeleken met welvaartsziekten in het niet, het verkeer levert nog steeds een belangrijke bijdrage aan vroegtijdige sterfte in Europa. In 2017 kwamen er met 25.249 doden (-2%) nog steeds meer dan 25 duizend mensen om op de wegen binnen de EU. Weliswaar een all time low, maar toch zien de EU-overlords liever dat de cijfers sneller teruglopen. Met het huidige tempo wordt de doelstelling voor 2020 - het halveren van het aantal doden van 2010 (31.595) - bij lange na niet gehaald.

De cijfers zijn afkomstig uit de jaarlijkse road safety performance index (PIN) van de European Transport Safety Council (ETSC). Dit is een werkgroep met experts uit alle lidstaten, die belast is met het monitoren van de mortaliteit in het verkeer. Volgens de nieuwste PIN, waarboven de headerfoto prominent prijkt, doet West-Europa het maar slecht. Iets dat relatief is, want je moet wel weten wat er gemeten wordt. In dit geval is het de teruggang van het aantal verkeersdoden ten opzichte van een jaar eerder, en dus krijgen we te maken met de wet van de remmende voorsprong. De Noord-Europese landen zitten allemaal netjes onder het Europese gemiddelde van 50 doden per miljoen inwoners: Nederland (613 doden in 2017) heeft er 36, Noorwegen en Zweden scoren met best met respectievelijk 20 en 25. Kijk maar eens naar onderstaand kaartje:

Dat ziet er direct een stuk minder onheilspellend uit. De slechtst scorende landen zijn Bulgarije en Roemenië, met 96 en 99 verkeersdoden per miljoen inwoners. Het ETSC is pas tevreden als de teller over drie jaar op 15.750 verkeersdoden staat, en het is de vraag hoe realistisch dit is. Het wordt overal drukker op de wegen, de bevolking vergrijst, en landen met veel fietsers hebben een kwetsbare groep weggebruikers die veel moeilijker te beschermen zijn dan inzittenden van een auto. Tel hierbij op dat je anno 2018 omringd bent door appende sukkels achter het stuur, en je weet dat het knap lastig wordt om in drie jaar tijd 10 duizend doden van het totaal te schaven. 

Maar je ambitieuze doelstellingen wijzigen is natuurlijk ook geen optie voor de SWOV- en aanverwante egootjes, dat zou als defaitisme opgevat kunnen worden. Bovendien moet ook daar de schoorsteen roken, en niets doet dat beter dan een land dat faalt zijn doelstellingen te halen. Enfin, grasduinen in de statistieken kan hier, de resultaten van 2016 vindt u daar. Wist u overigens dat Frankrijk en België boven het Europees gemiddelde zitten?