Charles Leclercs ster in de Formule 1 is rijzende. Sneller nog dan de Monegask zelf verwacht had: de Formule 2-kampioen van 2017 rijdt pas sinds begin dit jaar in de koningsklasse voor Sauber, maar promoveert in 2019 al naar het grote Ferrari. Naar verluidt was dit een vurige wens van de inmiddels overleden Sergio Marchionne.
Bij Ferrari kan Leclerc zijn ware potentieel tonen, omdat hij voor het eerst een auto krijgt waarmee hij voor de overwinning mee kan doen. Het is echter ook een team met een duidelijke hiërarchie: Vettel is met zijn miljoenencontract de ster, en de tweede rijder dient hem te ondersteunen. Een rol die Kimi de afgelopen seizoenen zonder morren op zich nam, tot de GP van Italië. Hier reed de Fin - tot chagrijn van Vettel - pole position, waarschijnlijk omdat hij al op de hoogte was van zijn aanstaande vertrek, en omdat Vettels ronde niet foutloos was natuurlijk. De hele wereld kon meegenieten van een humeurig "We speak after", dat de Duitser over de boordradio meedeelde.
Op hetzelfde circuit van Monza vergooide Vettel waarschijnlijk zijn kansen op de wereldtitel. Tenzij Hamilton in de laatste races een grote vormdip of materiaalpech krijgt lijkt het onwaarschijnlijk dat de titel dit jaar naar Ferrari gaat. Hiermee is de vertrekkende Kimi Raikkonen nog altijd de laatste Ferrari-wereldkampioen, Vettels totaal staat na vijf jaar bij Ferrari nog steeds op nul eindzeges voor de Scuderia. En dat terwijl de Ferrari dit jaar minstens even goed is als de Mercedes.
Dit opent mogelijkheden voor Leclerc: hopelijk stapt Ferrari volgend jaar van de interne pikorde af, en mag de jongeling laten zien wat hij kan met een Ferrari-chassis onder zich. In dat geval krijgen we wellicht een zelfde situatie als tussen Vettel en Ricciardo in 2014 bij Red Bull Racing, toen de Australiër de vloer aanveegde met de viervoudig wereldkampioen. Maar daarbij moeten we wel in acht nemen dat 2014 het jaar was dat van de atmosferische V8 op de hybride V6 werd overgestapt, wellicht zorgde dit bij Vettel voor wat aanpassingsproblemen.
Eenzelfde scenario hebben we volgend jaar niet, en daarnaast moeten we Vettels kwaliteiten niet uitvlakken. De man is nog steeds wereldklasse en staat er wanneer het moet. Maar hij maakt ook meer en meer foutjes, die met name dit jaar kostbaar zijn voor zijn team (hoewel het team op strategie ook niet altijd vrijuit gaat). Als Leclerc volgend jaar van het team de ruimte krijgt zijn potentieel te tonen, klapt hij over Vettel, hoewel de Duitser natuurlijk niet met de pootjes omhoog op zijn rug gaat liggen. Trekt Ferrari de riem nog een beetje aan bij Leclerc, dan kan hij de tijd gebruiken om de auto goed te leren kennen, en vervolgens in 2020 - het laatste contractjaar van Vettel - zijn slag te slaan.