Heeft u er ooit wel eens bij stil gestaan waarom alle autonome technologieën vooral in de zuidelijke staten van de Verenigde Staten worden getest? Niet? Ontwikkelaars van dit soort technologie wel. Het testen van de auto's gaat namelijk stukken beter in een warm, droog en zonnig klimaat dan in de regen of op een laag sneeuw. Daar weet de auto zich nog geen raad mee.
Op dit moment weet de bestuurderloze auto van de toekomst prima hoe hij tussen de lijntjes van de weg moet blijven, en kan hij tot op zeker niveau inspelen op menselijk gedrag. Maar als het gaat regenen, sneeuwen, of als er meeuwen op het wegdek staan, dan raken ze compleet van het padje. Uit de testresultaten van NuTonomy blijkt dat meeuwen het op één na grootste obstakel voor zelfrijdende auto's zijn. Ze gaan op het wegdek staan en trekken zich geen reet aan van de aankomende auto's. Deze auto ziet geen andere uitweg dan wachten tot de vogel wegvliegt. Om dit kleine probleempje op te lossen hebben de ontwikkelaars de auto's nu zo geprogrammeerd dat ze langzaam naar voren rollen om de eigenwijze meeuw van het wegdek te verjagen, maar het geeft wel aan dat de autonomie stopt bij hele kleine onverwachte dingen.
Het grootste probleem waar autonome auto's mee te maken hebben, is het weer. Wanneer het een beetje begint te regenen raken de systemen van de auto compleet in de war, om nog maar te zwijgen over vallende sneeuw. In beide gevallen stopt de veelgebruikte Lidar met goed werken en verliezen de camera's het zicht op het verkeer en het wegdek. Ook de GPS biedt in dit soort gevallen niet altijd uitkomst omdat deze niet altijd een even betrouwbare verbinding heeft.
De autonomie van een auto werkt nu vooral door de input van de verschillende sensoren aan elkaar te koppelen en hieruit de beste beslissing te nemen. Als die input foutief is, van slechte kwaliteit is of in z'n geheel ontbreekt door verslechterde weersomstandigheden, dan wordt het veel moeilijker om een goede beslissing te nemen. In het geval van bijvoorbeeld een meeuw kan de auto in droge omstandigheden al lastig het onderscheid maken tussen een mens en een vogel, en kiest het ervoor om voor alle zekerheid maar te stoppen. Hoe de auto reageert als de meeuw niet of amper herkend wordt door de tussenkomst van vallende regendruppels, weet niemand.
Vanzelfsprekend wordt er ook hard gewerkt aan oplossingen voor slecht weer-situaties. Waymo is al bezig met filteren en verbeteren van de data ten tijde van regen, en startup WaveSense werkt aan een lading sensoren die de grond onder de auto scannen. Het idee hierbij is dat de auto zelfs in extreem slechte omstandigheden op de weg kan blijven. De scanners onder de auto bepalen namelijk tot op enkele centimeters nauwkeurig op wat voor ondergrond de auto rolt, waardoor hij kan bepalen of hij onder de laag sneeuw nog asfalt onder de wielen heeft.
Zelfs met de oplossingen die Waymo en WaveSense kunnen bieden, zijn we er nog lang niet. Hiermee wordt hoogstens een kleine stap in de goede richting gezet. Het vervelende hierbij is dat het probleem voor de ontwikkelaars veel groter is dan dat het voor ons buitenstaanders lijkt. Wij mensen gaan ervan uit dat computers simpele problemen als wat regen en landende vogels wel aan moeten kunnen. Wij kunnen het immers ook. Maar voor de ontwikkelaars is het een van de lastigste problemen om te tackelen, en één waar ze het liever niet over hebben.
Als we ervan uitgaan dat al deze problemen uiteindelijk opgelost worden, dan blijft er nog een ander weergerelateerd probleem over voor autonome auto's. Omdat ze in de toekomst vermoedelijk bijna allemaal elektrisch zijn, en dus met accu's werken, hebben ze te maken met verminderde stroomopbrengst als het koud is. In sommige gevallen kan het zelfs zo zijn dat het bereik van een elektrisch voertuig tot 30% minder is. Kortom, er zijn erg veel problemen voor elektrische autonome voertuigen die weggewerkt moeten worden voordat we ze op de weg gaan zien, als we ze überhaupt ooit gaan zien.