Italië's grote rijkaards hebben beide hun belangen in de voetbalwereld. Voor Silvio Berlusconi is dit AC Milan, de Agnelli's/Elkanns zitten in Juventus, de club van hun thuisstad Turijn. Dit lijntje tussen Ferrari en de voetbalwereld komt mooi van pas wanneer een F1-teambaas met teleurstellende resultaten gedumpt moet worden. Zoals Maurizio Arrivabene. De Marlboro Man was tot 2014 in dienst van tabaksfabrikant Philip Morris, een grote sponsor van Ferrari, tot hij in november van dat jaar Stefano Domenicali verving als teambaas van de Scuderia. Domenicali, inmiddels CEO van Lamborghini, kon wegens tegenvallende resultaten inrukken.
Inmiddels zijn we bijna vier jaar verder, en nog steeds staat Ferrari met lege handen. Dit ondanks één van de grootste budgetten van het veld, en het aantrekken van superster Sebastian Vettel, die wanneer het even kan ondersteuning krijgt van zijn nummer twee, Kimi Raikkonen. Ferrari was er vorig jaar dichtbij, tot de vorm in de tweede seizoenshelft verloren ging en Mercedes met de titel aan de haal ging. Dit jaar begon Ferrari sterker dan ooit, met wat door velen als de beste auto van het veld beschouwd werd, en nog steeds lijkt het team af te stevenen op een tweede plek. Met nog vijf races te gaan ligt Lewis Hamilton 50 punten voor op Sebastian Vettel.
De oorzaken voor het niet binnentikken van de eerste titel sinds 2007? Domme foutjes van Vettel enerzijds, en tactisch falen anderzijds. Iedereen weet dat structuur niet de beste Italiaanse eigenschap is, en dat zagen we dit seizoen keer op keer terug in tactische blunders, rare pitstopstrategieën en algehele chaos. Voor een voorbeeld hoeven we slechts enkele dagen terug te gaan, toen Ferrari er in VT3 niet in slaagde om iets simpels als het op tijd wegsturen van zijn coureurs voor elkaar te krijgen. Vettel strandde aan het eind van de pitlane voor een rood licht, en op Kimi's radio heerste een totale chaos. De diepe zucht van de Fin bij zo veel amateurisme was veelzeggend.
Ons punt is verder duidelijk. Arrivabene heeft in vier jaar tijd Ferrari niet aan de gang gekregen. In het begin was dit nog toelaatbaar, maar dit jaar had er gewoon gescoord moeten worden. Zeker bij het grote Ferrari, waarin alleen goud telt. De man die qua uiterlijk dominantie uitstraalt, maar ten tijde van Sergio Marchionne in diens bijzijn volledig in de schaduw stond, krijgt de boel niet onder controle, en dan is er maar één uitweg: opkrassen. Wat dat betreft is het prettig dat de Agnelli-clan die Ferrari controleert overal zijn lijntjes heeft liggen (in het geval van Lapo mag je dit vrij letterlijk nemen), waaronder als gezegd bij Juventus. De Oude Dame, werkgever van onder anderen Cristiano Ronaldo, verliest aan het einde van oktober directeur Giuseppe Marotta. Arrivabene zou mooi zijn plaats kunnen innemen, waarna iemand anders het bij Ferrari mag gaan proberen. Of het is een loos gerucht, dat kan ook, maar eerlijk gezegd lijkt ons dat Arrivabene's dagen bij de Scuderia inmiddels wel geteld zijn.
In ander nieuws: Ferrari presenteert dit weekend in Suzuka een nieuwe livery op zijn bolide. Verwacht niet iets totaal anders, de hoofdkleur is en blijft rood, maar wel krijgen de bargeboards, de achtervleugel en het motordeksel een andere layout.