In totaal werd er 34 keer een Nederlandse GP verreden, alle edities vonden plaats in Zandvoort. In 1948, twee jaar voor het begin van het officiële Formule 1 kampioenschap, vond de eerste editie plaats. Het kampioenschap was destijds nog ingedeeld in een vijftal Grandes Épreuves, en veel meer 'overige Grands Prix'. Zandvoort viel in de laatste categorie, op 7 augustus 1948 schreef de Thaise prins Birabongse Bhanudej de eerste Nederlandse Grand Prix op zijn naam, in een blauwe Maserati. Het is wel passend dat, zeventig jaar later, weer een raceprins de hoofdrol speelt in een GP van Zandvoort, zij het in de organisatie.
Ferrari is de meest succesvolle constructeur op Zandvoort, negen van de 34 keer won een bolide uit Maranello. De Brit Jim Clark - een tweevoudig wereldkampioen die helaas al op 32-jarige leeftijd op de Hockenheimring om het leven kwam - won hem maar liefst vier keer. Zandvoort bleef tot en met 1985 op de kalender staan, met vier uitzonderingen: in 1954, 56, 57 en 1972 werd er geen Nederlandse Grand Prix verreden.
In '85, de laatste editie tot op heden, won Niki Lauda, elf jaar na zijn eerste overwinning op Zandvoort. De Oostenrijker vertrok vanaf P10, maar knokte zich in zijn McLaren naar de toppositie. Zijn teamgenoot Alain Prost werd op slechts twee tienden achter hem tweede, Ayrton Senna maakte het podium compleet. Jos Verstappens oud-manager Huub Rothengatter viel 14 ronden voor het einde uit, in zijn Osella-Alfa Romeo.
Door de jaren heen werden er kleine aanpassingen aan het circuit doorgevoerd (hier een overzicht), maar de algehele layout bleef hetzelfde. Momenteel is het circuit 4.252 meter lang, en telt het 15 bochten (of 11/12, afhankelijk van hoe je telt):
We sluiten niet uit dat er voor 2020 enkele wijzigingen en updates doorgevoerd moeten worden, maar als de circuitlengte blijft, staan de racers ongeveer 72 rondjes te wachten. Hierbij wordt 306,14 km afgelegd, wat mooi past binnen de FIA-eisen dat een race minimaal 300 km lang moet zijn (Monaco is een uitzondering).