Volgens Donald Trump zijn hij en de Chinese leider Xi Jinping lekker bezig om tot een handelsdeal te komen. Maar goed, volgens Donald Trump is het verliezen van het Huis van Afgevaardigden ook een 'huge win'. Of er nu gewerkt wordt aan een deal of niet, duidelijk is dat de autowereld de pijn voelt van de importtarieven die de VS en China hebben afgekondigd.
Het klinkt als een term uit het poepsaaie vocabulaire van een Rob Jettoïde, maar er bestaat wel degelijk zoiets als een 'global supply chain' of 'globalisering'. Uitgangspunt is dat je produceert op de plek waar dat zo gunstig mogelijk kan, waar ook ter wereld. Dat geldt nog steeds, dus auto's produceren in markt X is niet gunstig als je die niet kan verkopen in markt Y.
Volvo ondervindt de pijn hiervan aan den lijve. 'Volvo Cars continues to shake up production plans for much of its lineup in an effort to dodge tariffs the U.S. and China have slapped on auto imports.' Amerikaanse productie van Volvo's wordt verminderd en toegespitst op de Amerikaanse markt; hetzelfde geldt voor Chinese fabrieken die voor de Amerikaanse markt produceren. De Zweden zijn er allesbehalve blij mee, want zij zeggen de importtarieven niet te hebben doorberekend in de verkoopprijzen. Dit is heel vriendelijk van ze, maar dat kunnen ze naar eigen zeggen niet lang volhouden. De verkoopcijfers zijn mooi, maar financieel gaat het minder.
Erger nog is dat Volvo een nieuwe fabriek in de VS heeft gebouwd, onder andere met het oog op die exporten naar China. Vooralsnog pure geldverbranding: 'It’s a painful series of adjustments for the carmaker, which just opened the new $1.1 billion plant about 40 miles (64 kilometers) northwest of Charleston in June. At the time, Volvo said it anticipated employing 3,900 people within five years, once it adds XC90 production.' De Volvo-baas kan wel janken. Bedankt nog, Donald.