Wanneer u een P1 GTR koopt, dan maakt McLaren daarvan wat u wilt. Logisch, het is een auto van een paar miljoen, en er worden er maar 35 van gebouwd. De klant van chassis #12 koos voor een uiterlijk dat teruggrijpt op de McLaren MP4/4, waarmee Ayrton Senna in 1988 wereldkampioen werd. Het zou de eerste van drie titels worden.
De P1 GTR is 'Beco' gedoopt, naar de koosnaam die de familie Senna voor zoonlief Ayrton gebruikte. With the full blessing of the Senna family, moet erbij gezegd worden. Evenals de F1-racer is de moderne P1 voorzien van het kleurenschema Rocket Red en Anniversary White. Zonder Marlboro, want tabaksreclame past zó niet bij de 21ste eeuw. Op de deur prijkt de Braziliaanse vlag, de neus toont Senna's racenummer 12 van dat jaar. Elke keer dat je instapt word je begroet door een mooie Senna-quote op de dorpel: "I am not designed to finish 2nd or 3rd... I am designed to win." Woorden die 30 jaar later ook op een zekere Nederlandse coureur van toepassing zijn.
De maximale neerwaartse druk van de P1 GTR komt door enkele aanpassingen rond de 800 kg uit, waar het originele exemplaar 660 kg downforce genereert (bij 240 km/u).
McLaren zegt er verder bij: "this very special car has a unique engine specification complemented by a 24ct gold heatshield, Lexan rear cover and modified engine bay shrouds. Working in combination with the electric motor in the McLaren P1™ GTR’s hybrid powertrain, the result is – according to the owner – a ‘suitably pleasing’ increase in power." U mag raden wat dat precies betekent, we gokken dat de modernere 4.0 V8 achterin ligt, in plaats van de 3,8 liter die standaard in de P1 ging. Het aantal pk's lag vlak onder de duizend, dat zullen nu zeker vier cijfers zijn.