Review: DiRT Rally 2.0. Moeilijk, maar realistisch

Rallyen is een kunst. Niet iedere coureur kan met onnavolgbare snelheden door een bos scheuren zonder bomen te raken. Ook dat ene krappe bruggetje dat midden in een haarspeldbocht ligt, is niet even makkelijk te nemen. Toch lukt het de racers in zwaar opgepompte rallywagens als geen ander. Ontwikkelaar Codemasters doet een poging om die kunst op jou als gamer over te brengen, en dat is gelukt. DiRT Rally 2.0 is namelijk onmogelijk moeilijk.

Oké, laten we iets van nuance aanbrengen in het vorige statement. De game is vooral op het begin onmogelijk moeilijk. De auto’s waarin je rijdt reageren namelijk zo realistisch als het maar kan. Geen ondergrond voelt hetzelfde, en daardoor zal je als licht geoefende racegamer de rally-wagens op het asfalt kunnen houden, maar zodra het buiten de gebaande paden gaat wordt het een heel ander verhaal. Het hele gedrag van de auto verandert en vooral op het begin zal je flink wat moeite hebben om aan te kunnen voelen wat de vierwieler in het zand, of op een andere ondergrond nu precies aan het doen is. 

Wanneer je eindelijk een beetje door begin te krijgen hoe auto’s omgaan met verschillende ondergronden en hoe jij ze daar het beste doorheen kunt sturen, begint de volgende uitdaging: het winnen van de AI. De computergestuurde tegenstanders kennen namelijk echt geen genade. Jij als rookie hebt blijkbaar niet het recht om de baan met hen te delen, en daarom beuken ze je er maar wat graag vanaf. Een deukje meer of minder maakt echt niet uit in de rallysport.

Over schade gesproken, die kan heel realistisch werken als je dat zelf zo instelt, maar zelfs als je dat niet doet moet je rekening houden met de klappers die je maakt. Die kunnen flinke gevolgen hebben voor het verdere verloop van de race. Zo moesten wij wel eens na een halve ronde rallycross een race proberen af te maken met een lekke linker voorband. Deze besloot het na nog een halve ronde helemaal te begeven en ontplofte. En probeer jij maar eens een race uit te rijden op drie banden. We hebben de race vroegtijdig gestopt.

Naast het goede gevoel van de auto en het niveau van realisme is Codemasters ook erg ver gegaan in de opties die je krijgt. Je kunt namelijk je auto instellen tot je er zwart van ziet. En daarbij heeft elke kleine verandering impact op het gedrag van je auto. Extra camber instellen maakt bijvoorbeeld dat je beter stuurt, maar op de rechte stukken minder grip hebt. Klinkt perfect in de rally, maar dat is niet altijd zo. Het is dus even zoeken naar de perfecte instelling voor jouw rijstijl.

Helaas heeft de ontwikkelaar bij streven naar een geweldige racegame vergeten hem aan te kleden. DiRT Rally 2.0 is karig. Ja, er zijn genoeg races om te doen, maar de aanloop daar naartoe is simpel en biedt weinig ter vermaak. Om nog maar te zwijgen over de houterige animaties van de coureur na afloop van de race. Er zijn er maar een paar en ze zijn allemaal te saai om elke keer te moeten aanzien. Ook op het gebied van algemene sfeer in de game hoef je niet veel te verwachten. Daarbij haalt de game het niet bij grootheden als Forza en Gran Turismo.

Al met al tellen de minpunten amper mee op een het geheel. DiRT Rally 2.0 is een imposante game die het heel goed neerzet hoe het moet zijn om te kunnen rallyen. Het is niet altijd even makkelijk en de learning curve is extreem stijl, maar als je daar doorheen komt, dan biedt DiRT Rally 2.0 heel veel. Het vertaalt goed hoe de rallywereld in het echt is: het is tof, niet altijd even leuk en vooral hard werken.