Onder het regime van Luca Cordero di Montezemolo mocht Ferrari nooit meer dan 7.000 auto’s op jaarbasis produceren. Een merkbepalend maatregeltje dat wonderen deed voor de exclusiviteit, want in Maranello kan men immers zonder moeite 10k stuks per jaar wegzetten. Deze vraag/aanbod-verhouding zorgde bovendien voor permanent opgeblazen voorband onder het driedelige maatkostuum van Luca. Vond ‘ie namelijk fijn, heel hard en passioneel nee verkopen aan Ferrari-gegadigden. Maar het zorgde tegelijkertijd voor boekhoudkundige kortsluiting in het hoofd van Fiat-baas Sergio Marchionne, die altijd fel tegen dergelijke sales caps was.
Enfin, u weet wat er vervolgens gebeurde: publieke fittie tussen de twee kemphanen, Luca ruimde het veld, en Marchionne heeft met zijn army of pennenlikkers bezit genomen van Maranello’s trots.
En zijn first order of business: die vermaledijde salescap slopen. Gedeeltelijk althans. Op de NAIAS in Detroit gaf Sergio onlangs te kennen dat de productie de komende jaren flink zal stijgen. HOERA! Want daardoor spuwt de Ferrari-fabriek er over drie jaar 9.000 stuks uit. Marchie brengt het nog bescheiden met zijn "try to determine whether the market can handle more than 9,000", want dat weet hij al lang. Ferrari’s merkwaarde is torenhoog en de productie met bijna 30% omhoog schroeven is slechts een formaliteitje. De fabriek kan het aan, de afzetmarkt is gereed, en nieuwe turbomotortjes hebben de weg zelfs opengezet naar een model onder de 488 GTB. Inderdaad, de terugkeer van die legendarische Dino. Tel daar bij op dat Mediobanca-analisten verwachten dat de pre-tax omzet in 2019 met 59 procent stijgt naar 1,1 miljard euro, en Marchionne (63) kan tevreden met pensioen.