Bij alle grote reclamebureaus liggen templates en how to's: hoe verkoop je een bepaald automerk en aan welke regels moet je je dan houden? Vooral voor Alfa Romeo is dit moeilijk, want je moet een beetje gestoord zijn om er een te kopen en juist daarom deugen Alfa-eigenaars, maar dat kun je niet zo zeggen. Je kunt niet tegen de latente consument praten alsof-ie zijn behoefte in een luier doet. Of in het helmpje dat-ie draagt als moeder 'm buiten de deur meeneemt. Tips voor DDB Chicago hoe het wel moet:
- Spreek de onderbuik aan. Alfa's zijn voor mensen die die bloedmooie accountant dumpen omdat ze eigenlijk heel saai en betrouwbaar is. Dat wil niet zeggen dat ze direct een onbetrouwbare bimbo oppikken, maar dat spanning en originaliteit boven bijna alles gaan. Alfa's hadden een waardeloze reputatie als het gaat om betrouwbaarheid en waardevastheid. Ga dan als reclame-cowboy niet lopen miemelen over hoe sterk die punten verbeterd zijn, daarover laat een consument zich niet voorliegen, dat moeten de jaren en andere Alfa-rijders uitwijzen. Bied een product aan dat niet claimt het beste te zijn, dat niet het redelijk alternatief is, dat je niet nodig hebt - maar dat je wilt hebben alsof het je het wilt bevruchten.
- Spreek het hoofd aan. Volgens Immanual Kant is de perceptie van schoonheid en het vormen van esthetische oordelen een uiterst rationele aangelegenheid. Contra eeuwen van traditie blijkt schoonheid niet het best beoordeeld te worden door het geslachtsdeel, maar door het hoofd. Alfa zijn auto's die de concurrentie op esthetisch vlak niet verslaan, maar wegvagen, vernietigen, overrijden en dan remmen op het lijk. En voor wie dat een hyperbolische hyperbool vindt: kijk eens hoe vorm en stijl van de deurgrepen op de 159 corresponderen met het zijknipperlicht. BMW, Mercedes en zeker Audi denken dat het design van een auto af is als de neus er redelijk uitziet. Alfa maakt totaalkunstwerken.
- Spreek het karakter aan. De Alfa rijder is iemand die ballen heeft. Dat moet wel, want de estheet zal op verjaardagen toch echt moeten vertellen dat die schattige tweeling van negen nu een in een massagesalon werkt om de depreciatie van papa's Italiaanse hebbedingetje een beetje op te vangen. Dat ligt gevoelig op de meestal toch al zo oergezellige Hollandse verjaardag. Wie een Alfa koopt, zal geregeld flack krijgen, want alles van waarde is weerloos veul te moeilijk te begrijpen voor de barbecuebuik die een kort pittig kapsel aanduwt. Flinke jongen die niet gewoon voor de gemakkelijke keus gaat en een Duitser koopt.