Range Rover gaat BMW X6 bouwen

Wat hebben een sportieve coupé en een grote terreinwagen met elkaar te maken? Juist, helemaal niets. Behalve natuurlijk de nageboorte die als BMW X6 aan dit ongelukkige huwelijk ontsproot. En binnenkort een X6-achtige Range Rover. God sta ons bij.

Nog een raadseltje: wat is het allerlaatste wat de BMW X6 nodig heeft? Ja, ok, inderdaad, klanten, maar daarna? Exact: navolging. Toch wil Range Rover een sportieve coupé uit zijn gelijknamige Range Rover Frankensteinen, volgens het recept van de X6 inderdaad. Het is zo goedkoop: het gaat alleen maar om het geld. De wens om een fantastische auto af te leveren is ondergeschikt gemaakt aan de inhaligheid van accountants.

Nu kunt u zeggen: goh, wat zuur toch weer en goh wat jammer dat jullie niet een uitdrukking hebben gebruikt als 'hij lust wel een slok'. Maar denk erover na: stel dat u twee heel leuke kinderen heeft en stel dat die kinderen het licht van uw leven waren. Stel nu ook dat zij op veertienjarige leeftijd ineens besluiten dat wassen een vorm van decadentie is en dat het antifascisme geweld mag gebruiken tegen reactionaire krachten. Laten we eerlijk: dan houdt u toch ook niet meer van die kinderen? Nou dan.

Zo is het ook met auto's. U heeft wellicht een Range Rover of een echte BMW en houdt van deze auto's en deze merken. U bent in de grond loyaal, maar u ziet ook dat de moeder van uw bloedjes steeds maar verschrikkelijke wagens uitkotst omdat die lucratief zijn. Een 'sportieve' Range Rover Sport Coupé Contraptie heeft precies niets te maken met alles waarom u van Range houdt. Hetzelfde geldt voor BMW, zoals we eerder al eens uitlegden.

Als het punt nog niet duidelijk is, vergelijk het met Lancia. Uw eerste reactie is een vreemde mix van opwinding en droefenis. Opwinding om de rijke historie en fantastische modellen van het merk; de droefenis volgt bij het besef dat de naam door waardeloze producten nu niet eens meer een schaduw van zijn oude zelf is. Lancia is dood. U wilt toch niet dat dat met Range Rover gebeurt?