Je zou soms haast vergeten dat dit pas het tweede seizoen van Oscar Piastri in de Formule 1 is. De Australiër is zo kalm, zo beheerst, zo berekenend, dat het lijkt alsof hij al jaren in de Formule 1 rijdt.
Het leek er dit jaar even op alsof hij wat tijd nodig had om op gang te komen. Drie keer een achtste plek in de eerste vijf races, dat klinkt niet helemaal als het CV van een absoluut toptalent. Als het op absolute snelheid aankomt, dan is het ook wel duidelijk dat hij toch wat onderdoet voor zijn teamgenoot Lando Norris.
Maar hij doet zeker niet veel onder voor hem. Dat werd overduidelijk in Miami, de race die Norris uiteindelijk wist te winnen. Piastri pakte meteen drie plekken bij de start en hield de boel heel in de chaos van de eerste bocht, waar Perez bijna de volledige kopgroep uitschakelde. Door een knap staaltje rijden bleef Piastri in de voorhoede en ging hij zelfs even aan de leiding. Dat hij uiteindelijk als dertiende eindigde kwam puur en alleen door schade aan zijn voorvleugel en een extra pitstop, anders was hij ook in de top geëindigd.
Dat soort trucjes hebben we dit jaar vaker gezien van Piastri. In Monaco behaalde hij een knappe tweede plaats in de kwalificatie. Mogelijk had hij dat nog om kunnen zetten in een overwinning, ware het niet dat dit Monaco is en de uitslag daar gelijk stond aan de kwalificatie. In België liet hij ook weer een knap staaltje stuurmanskunsten zien toen hij in de laatste rondes het gat van vijf seconden naar de twee Mercedes-coureurs wist te dichten. Had de race iets langer geduurd, dan had hij hen misschien nog allebei in kunnen halen.
En dan was er natuurlijk de race in Hongarije, waar Piastri zijn eerste overwinning behaalde. Het was misschien een beetje een bitterzoete overwinning door hoe het aan het eind ging met de teamorders, maar het doet niets af aan het feit dat Piastri de eerste helft van die race volledig onder controle had. Ongeacht de omstandigheden, was het een race die hij verdiende te winnen.
Maar het beste voorbeeld van het talent van Piastri kwam niet zozeer in de race die hij won, maar de race in Oostenrijk. Max Verstappen en Lando Norris crashten op elkaar in de slotfase en ineens zagen beide koplopers hun kansen op de overwinning wegsmelten. De seconde dat dat bericht Piastri bereikte, zette hij alle kleppen open. Hij haalde meteen Carlos Sainz in en stormde naar voren om het gat naar George Russell te dichten. De race bleek ook nu weer net een paar rondes te kort te zijn en Piastri eindigde als tweede met een gat van slechts twee seconden.
Ruimte voor verbetering
Piastri is ook niet foutloos natuurlijk, anders zou hij wel bovenaan het kampioenschap staan. Zijn fouten zijn misschien minder duidelijk dan die van zijn teamgenoot, maar ze zijn er zeker wel. De Australiër is nog wat onvoorzichtiger bij het inhalen. Hij schiet nog wel eens uit de bocht. En qua pure snelheid mist hij toch nog iets ten opzichte van de echt grote namen uit de sport. Maar voor het grootste gedeelte zijn het dingen die met verloop van tijd wel komen. Dit zijn namelijk ook eigenschappen die in de eerste jaren bij Lewis Hamilton en Max Verstappen pasten.
Wat meer opvalt, is dat Piastri veel minder moeite met zijn nieuwe rol als koploper lijkt te hebben dan Norris. Waar de Brit nog wat slordigheidsfoutjes maakt en moeite lijkt te hebben met de druk, blijft Piastri koel en kalm. Met deze twee coureurs samen is het geen wonder dat McLaren het Red Bull zo moeilijk kan maken dit jaar.
Cijfer: 8.3/10
- NL Beeld / Proshots