Voor de onwetenden onder u volgt een korte beschrijving van de Hyperloop: dit is een buizenstelsel tussen punt A en B waarin een bijna-vacuum wordt getrokken (minimale luchtweerstand), en waarin capsules met passagiers/vracht voortbewegen, aangedreven door een sterke elektromotor`. De maximumsnelheid ligt krap onder die van het geluid, dus tegen de 1.200 km/u. Door de geluidsbarrière gaan is wellicht niet zo'n prettig idee voor de stabiliteit en het buizenmateriaal.
Hyperloop is een onderdeel van ruimtevaartbedrijf SpaceX, en de eerste aanzet stamt uit 2013. Het ontstond door de frustratie van Musk om binnen acceptabele tijd van San Fransisco naar Los Angeles te reizen. Het verkeer staat er altijd vast, de afstand van dik 600 km is te kort voor een vlucht, en bovendien niet te doen op één Tesla-acculading. En met snelle treinen hoef je bij Amerikanen ook niet aan te komen. Mensen en vracht in een dedicated buis afschieten zou daarentegen een ideale oplossing zijn.
Musk zelf heeft zich geheel teruggetrokken uit Hyperloop omdat, nou ja, het runnen van twee multinationals (Tesla en SpaceX) al genoeg tijd vergt, en het prettig zou zijn af en toe ook eens een uurtje te kunnen slapen.
Er wordt serieus aanstalten gemaakt met het Hyperloop-project, en in het kader van de ontwikkeling werd er afgelopen januari een wedstrijd uitgeschreven om een 'pod' te ontwerpen. De beste ontwerpen zouden medio 2016 in een 1 mijl (1,6 km) lange testbuis in Californië getest worden, gesitueerd naast het SpaceX-hoofdkantoor. Medio 2016 wordt niet gehaald, maar de meest recente inschatting is dat het testtraject eind 2016 klaar is.
De TU Delft stuurde bovenstaand ontwerp in, dat knap tweede werd in de competitie. De Delftenaren gaan zodra alles gereed is naar de VS voor een testrun. Voor achtergrond over het ontwerp raden we deze long-read van Tweakers aan, of dit 58 pagina's tellend PDF'je. Dit is de hardware waarmee Hyperloop werkt, en hieronder vind je een hype-video van de hyperloop, waarin helaas het vreselijke 'make the world a better place'-cliché niet wordt vermeden.
Bij Hyperloop werken momenteel 140 engineers, waaronder Ron Burgundy-lookalike Brogan, die naast CTO mede-oprichter is. De werknemers ontvangen geen salaris voor hun werkzaamheden, maar worden betaald in aandelenopties. Een mooie motivator om het project tot een succes te maken dus.
Brogan komt oorspronkelijk van Chrysler, waarna hij vertrok naar SpaceX, waar hij één van de medewerkers van het eerste uur was. Eergisteren leverde Brogan een speech op het SAE World Congress (Society of Automotive Engineers), waarin de volgende hoofdpunten uit de doeken werden gedaan:
- Dit jaar worden 60-80 ingenieurs aangenomen, en nog eens 120-200 volgend jaar. Hierbij ligt de focus op mensen met praktijkervaring, die al iets gepresteerd of gebouwd hebben.
- Op drukke routes kan elke 10 seconden een capsule 'afgevuurd' worden.
- Kostenbeheersing is essentieel. De schatting bedraagt $15 miljoen per kilometer voor de buizen in beide richtingen, exclusief stations. Het hyperloop-systeem moet bovendien zelfvoorzienend worden qua elektrische behoefte. Dit kan door zonnepanelen op de buizen te plaatsen.
Voor de ontwikkelaars zijn er nog veel beren op de weg, bijvoorbeeld de kosten, risico's met betrekking tot bijvoorbeeld aardbevingen, bewaking van het buizenstelsel, veiligheid, en de G-krachten die bij acceleratie en deceleratie vrijkomen. Het is door de bezwaren nog maar zeer de vraag of er ooit een (groot) stelsel van Hyperloop-buizen komt, maar het idee is fascinerend.
Mocht de Hyperloop naar Europa komen, dan is Slowakije de aangewezen plek om te beginnen.