En dít is dus waarom Tesla op Apple lijkt

Eerlijk gezegd weten wij niet of Steve Jobs een genie was. Dat is niet bedoeld als highbrow statement om vervolgens iets te zeggen over Beethoven en zijn vijftiende strijkkwartet. Integendeel, want wie dat luistert, vindt het argument voor Jobs als genie best aardig. Het ging Jobs namelijk ook om compromisloze schoonheid. Hij rekenende af met het idee dat functionalisme er altijd uit moet zien als een Bijlmerflat. Dat vinden wij vrij geniaal.

Minstens zo geniaal is dat Jobs een neus had voor talent. Wij denken dat een topbestuurder iemand is die eigenhandig meer dan een miljoen per jaar casht of een woningbouwcorporatie uitkleedt. Wat hetzelfde is. Jobs wist Apple mede zo groot te maken door geweldige mensen om zich heen te verzamelen. Apple leek een one man show, maar Jobs deed het niet alleen. (Voor de pedanteriken: ja ja, u en uw intens hippe vrienden kennen Jonathan Ive natuurlijk wel).

Terug naar Tesla. Wie iets van economie weet, ziet dat het bedrijf tamelijk waardeloos functioneert. De cijfers zijn om te huilen en deadlines gaan naar Tesla om te sterven. Maar iedereen erkent de enorme potentie. De zware jaren van nu kunnen een opmaat zijn voor een gouden toekomst. En die toekomst komt alleen als Tesla doet wat Apple in de persoon van Jobs perfectioneerde: beg, steal and borrow.

En dat gaat lekker. In april werd bekend dat Félix Godard naar Tesla vertrekt. Godard is de verantwoordelijk designer voor het interieur van de Porsche Mission E. Wie de gelijkenissen tussen Apple en Tesla enkel zoekt in de lange rijen voor de ingang van hun winkels, mist hiervan het belang. Want dit is een echt belangrijke overeenkomst.

Apple maakt(e) elektronische rommel aantrekkelijk voor mensen die vinden dat een mooi stadsgezicht niet vernietigd mag worden voor sociale huur naar PvdA-ontwerp, voor zeloten die vinden dat een rollend rever geen aanstellerij is zolang een windjack niet als misdaad tegen de menselijkheid geldt. Schoonheid speelde ineens weer een rol in producten die altijd alleen maar als gebruiksvoorwerpen werden gezien.

Godard

Tesla begrijpt dat. Dus nemen ze een interieur-ontwerper aan, voordat ze iemand vinden die de puinhoop van hun productieproces kan opruimen. Enter Godard. Het is voor de meeste Nederlanders niet eens te begrijpen: die zijn vooral boos dat sommigen hun windjack (mét de daar onderuit piepende panden van hun jasje) niet mooi vinden. In hun verongelijktheid vergeten ze dat de zelfrijdende auto om de hoek wacht en dat interieurs daardoor belangrijker dan ooit worden - omdat je niet meer op de weg gefixeerd hoeft te zijn. Tja, rage on.

Nu er iemand binnen is die fabelachtige interieurs kan maken, is het tijd om iemand te vinden die het productieproces efficiënter kan maken en toeleveranciers effectief onder druk kan zetten. Dus dan neem je een Duitser. In dit geval Feldwebel Peter Hochholdinger. Hochholdinger komt van Audi en was verantwoordelijk voor de A4, A5 en Q5. Hij heeft Audi op alle niveaus gezien en weet gewoon hoe je de auto in je hoofd transponeert naar de auto onder de carport.

Hochholdinger  is dus de laatste aanwinst van het pionierende Tesla dat steeds vaker de neus op de werkelijkheid stoot terwijl in luchtige hoogte vergezichten worden geschetst. Daarom is dit zo'n slimme zet. Door dit soort beslissingen is Tesla het nieuwe Apple. Niet door de rijen fanboys.