We moeten niet vergeten dat autosport en zeker de koningsklasse van rubberroken zo ontzettend veel meer is dan decadent tijdverdrijf. Ja, er gaan honderden miljoenen in om, maar wie denkt dat dat alleen maar is om helden als Max Verstappen een verzetje te gunnen, begrijpt weinig van autofabrikanten, of bedrijven überhaupt. Eigenlijk is de hele grid een groot team van testcoureurs, in ieder geval vanuit het perspectief van R&D.
We hadden tot vannacht kunnen doorgaan, maar we noemen slechts een paar innovaties en inventies die u te danken heeft aan de wondere wereld van de Formule 1.
Vier kleppen per cilinder
Dit is al een oudje dat uit 1912 stamt en voor het eerst op een Alfa Romeo te vinden is, maar het is echt veel beter dan twee kleppen per cilinder. Het idee is eenvoudig. Teken een cirkel en probeer de maximale oppervlakte te bedekken door er twee kleinere cirkels (waarbij de inlaatklep overigens groter moet zijn) in te tekenen. Doe nu hetzelfde (met wederom dezelfde conditie voor de twee inlaatkleppen) maar dan met vier cirkels. Het oppervlak dat de vier kleppen bedekken is groter dan die met twee. Dat betekent dat er meer lucht door de kleppen in de cilinder kan worden gepompt, wat tot een krachtiger en efficiëntere motor leidt.
Actieve ophanging
Actieve ophanging of active suspension was misschien wel de laatste grote innovatie van Colin Chapman bij Lotus. Het werd voor het eerst geïntroduceerd in de Lotus F1-racer in 1987, na vier jaar van ontwikkeling. Het idee is dat de banden te allen tijde verticaal staan ten opzichte van het wegoppervlak. Dat was voorheen vooral in bochten lastig. Daarom controleert en corrigeert actieve ophanging de verhouding van elk wiel ten opzichte van het chassis of de body. Team Williams perfectioneerde de technologie zodanig dat actieve ophanging begin jaren negentig werd verboden. Maar niet in alledaagse auto's, die er een onvergelijkbaar betere wegligging door kregen, comfortabeler en door de dynamische verbetering ook veiliger werden.
Geventileerde keramische remschijven
Remmen is door het oog van de natuurkundige niet veel meer dan het omzetten van de ene vorm van energie naar een andere. De ingenieur zou het aardig vinden dat dat zo snel en veilig mogelijk gebeurt. Al in de jaren vijftig deden remschijven hun intrede in Grand Prix. Zij vervingen de minder efficiënte trommelremmen. Remschijven kunnen harder remmen en raken minder snel oververhit dan trommels. Bovendien zijn ze gemakkelijker te ventileren, bijvoorbeeld door ze te perforeren. Om het risico op oververhitting - en daarmee remuitval - nog verder te verkleinen en tegelijkertijd de remkracht te vergroten, pionierde de Formule 1 met andere schijfmaterialen dan staal. Keramische schijven zijn bijvoorbeeld gemaakt van composieten zoals versterkt koolstofvezel en blijven langer koel. Alles om harder te kunnen remmen en daardoor veiliger te zijn.
Windtunnels
Mensen die helemaal honds zijn van veiligheid, zijn vaak ook erg blij als er een veganistische menukaart beschikbaar is. Maar toch hebben we ook aan specifiek aan veganisten gedacht: want de Formule 1 heeft enorm veel betekend voor het milieu. Wie heeft ooit gedacht aan de enorme voordelen van windtunneltests? Man, zodra auto's er niet meer uitzien als zeecontainers is dat geweldig nieuws voor hun brandstofverbruik. Hoewel de racerij windtunnels niet heeft gepionierd (vliegtuigbouwers waren eerst), waren ze wel de eersten in de autowereld die er gebruik van maakte. Het weerstandscoëfficiënt donderde naar beneden sinds windtunneltests wijdverbreid werden, net als het brandstofverbruik. Als we auto's niet zo zwaar hadden gemaakt, dat is. Dus misschien is de boodschap dat superzware auto's van nu nog veel meer brandstof hadden verbruikt als we geen Formule 1 hadden gehad.