Brabantse huurauto's zitten vol drugs

Eigenlijk best een goede deal: huur een auto en krijg er een paar dozijn pony paks bij in je stuur of raam. In Noord-Brabant is het aan de orde van de dag, want zo'n verhuurbedrijf is een prima dekmantel voor je eigen drugsimperium(pje).

Het is een truukje dat al zo oud is als de weg naar Marrakesh: wie veel drugsgeld heeft maar op papier niets verdient, die kan natuurlijk niet plotseling een S63 kopen, dat loopt in de gaten. En dus zijn er tal van malafide verhuurbedrijfjes waar de heren stenenschuivers - maar dan bricks van een andere aard - gewoon een auto 'huren'. Bij een staandehouding hoef je dan geen moeilijke verklaringen af te leggen over waar die auto vandaan komt, en waarom hij op naam van je moeder - een huisvrouw die nog geen dag in haar leven een betaalde baan had - staat.

De zuidelijke provincies van Nederland, en dan vooral Noord-Brabant, hebben een reputatie als het om niet geheel legale inkomstenbronnen gaat. Als wij dat weten, dan weet de pliesie dit ook, en ergens in de onderzoeken in Brabant en Zeeland besloot de kit zijn pijlen eens te gaan richten op de overdaad aan verhuurbedrijfjes in de provincie, die soms auto's langdurig verhuren aan mensen die op papier geen cent hebben om de kont te krabben, en die uiteraard altijd netjes in cash afrekenen. Berlijnse toestanden..

Enfin, het feit dat Tilburg a.k.a. 013 a.k.a. Tillywood 56 verhuurbedrijven telt en een even grote stad als Groningen negentien rammelt natuurlijk aan alle kanten. De duimschroeven werden provinciebreed aangedraaid middels dagelijkse verkeerscontroles en de controle van acht verhuurders. De opbrengstvier onverzekerde auto's, een zak met henneptoppen, een automatisch vuurwapen, een plastic zakje met daarin 31 wikkels cocaïne, een huur-Punto vol kapotte plastic zakjes en lege nieuwe gripzakjes én 1250 euro in het heuptasje van de bestuurder, 200 gram MDMA en 14 gripzakjes cocaïne. 

Hier heeft de politie zijn werk gedaan, maar we kunnen ons niet aan de gedachte onttrekken dat de politie eerder met de kruimeldief door het dealersbestand is gegaan dan met een stofzuiger. Iemand die losse pakketjes dealt vanuit zijn auto heeft nog een lange weg te gaan tot hij bij de grote jongens hoort. En die blijven bij dit onderzoek buiten schot. Aan de andere kant: in de haven van Rotterdam worden de laatste tijd ook tonnen nose candy onderschept, dus het mes snijdt aan twee kanten.

Foto: een aluminium pakje in een stoelvoering, misschien een burrito, misschien ook een brok harddrugs.