De politie gaat vaker in uw datalogger snuffelen

Meer dan ooit tevoren kennen autofabrikanten dankzij logsystemen alle details van uw rijgedrag. Voor politiemensen die een zwaar ongeluk moeten analyseren is deze stille getuige natuurlijk goud waard, en dus tappen zij steeds vaker in de systemen.

Wie absolute waarde hecht aan zijn anonimiteit rijdt beter geen moderne auto. Het vervoersmiddel van nu bezit een hoeveelheid processoren en rekenkracht waarvan menig tweaker een enorme kloktik in zijn broekje krijgt, en waar systemen worden aangestuurd, daar wordt ook data gelogd. Boze tongen beweren op de servers van BMW, Audi en en andere autogiganten, maar in ieder geval ook op Event Data Recorders (EDR). Dit stukje hardware is de zwarte doos van de auto, en geeft antwoorden die bestuurder en bijrijders niet willen of niet meer kunnen geven.

Je kunt er van uitgaan dat elke auto die sinds het begin van deze eeuw nieuw is verkocht wel een EDR heeft. Natuurlijk ontwikkelden de systemen mee met de stand van de techniek, en zijn de rudimentaire eerste EDR's inmiddels flink wat uitgebreider, met logmogelijkheden voor zijwaartse acceleratie, stuurinput, en zelfs de omvang en positie van de inzittenden.

Het AD meldt dat de Nederlandse politie steeds meer interesse in EDR-data heeft, en na een geslaagde proef op grotere schaal apparatuur aanschaft om zware ongevallen te analyseren of de data voor strafzaken te gebruiken.

Wanneer een EDR wordt uitgelezen spuugt deze alleen code uit, die nog vertaald moet worden naar iets leesbaars. Fabrikanten als Bosch maken deze Crash Data Retrieval-software, dus partijen met interesse moeten zich tot deze giganten wenden. Sommige autofabrikanten zetten nog een extra slot op de deur met een eigen versleuteling, waardoor een geïnteresseerde partij zich bij hen moet melden. Jaguar Land Rover is hier een voorbeeld van.

Echter, naast de officiële kanalen kan Jan met de pet ook op Alibaba EDR-hardware aanschaffen. 

De wetgeving over toegankelijkheid tot EDR's verschilt van land tot land. Grosso modo kan gesteld worden dat alleen hulpdiensten, verzekeraars, en autofabrikanten met een gegronde reden toegang krijgen tot de EDR-data. Natuurlijk zijn er voor fabrikanten zat andere mogelijkheden data te minen, als het om hun eigen product gaat, maar een politiehulpdienst heeft dit niet.

Je kunt je voorstellen dat in het geval van de Skoda-horrorcrash in Duitsland dit weekend, waarbij een vader en dochter uit Borne en nog twee anderen omkwamen, de ongevallenanalyse graag precies wil weten hoe de vork in de steel zit. De snelheidsmeter die op 140 was blijven steken gaf al een aardige indicatie voor de omstandigheden, maar zo'n EDR geeft ook informatie over de stand van de pedalen, waardoor je aanvullend nog kunt zien of er nog gereageerd is op dreigend gevaar. Wat zo'n EDR niet kan is een ademanalyse afnemen, maar we vermoeden dat er door de Duitse diensten wel bloed is afgenomen bij de bestuurster.

Als een dergelijke megaklapper in Nederland was voorgekomen, dan zou de EDR zeker geraadpleegd worden. Ook bij een strafzaak zoals die van enkele jaren geleden, waarbij een Cayenne en een C30 AMG CDI bij een ongeluk vol vraagtekens betrokken raakten is data uit een zwarte doos goud waard, maar het gevaar dat op de loer ligt is altijd dat de politie zijn bevoegdheden wat ruimer interpreteert dan de burger zou willen. Het is dus sowieso goed met een kritische blik te kijken naar de opschaling van uitleesapparatuur door de korpsen.

Wie geheel anoniem wil zijn moet tegenwoordig als een kluizenaar in een grot wonen. Op autogebied zou het rijden van een oldtimer volstaan, ware het niet dat je daar geen binnenstad meer mee inkomt. En een oldtimer als daily heeft ook een beperkte levensduur. Hoe dan ook, wie zich verder wil verdiepen in het fenomeen EDR kan HIER, DAAR of DAAR terecht.