Tekst en Context: "De jongste Zweedse minister ooit, de 29-jarige Aida Hadzialic, stapt op nadat ze betrapt is op rijden onder invloed. De Zweedse minister van Hoger Onderwijs maakte tijdens een persconferentie bekend dat ze vertrekt. Ze noemde het rijden onder invloed "de grootste fout van haar leven". Hadzialic dronk twee glazen wijn voordat ze de auto in stapte en had daardoor een te hoog alcoholpromillage in haar bloed."
Er bestaan twee Nederlanden, zo werd ons vandaag al mooi uitgelegd. Dus voor ons is de Zweedse ophef een beetje moeilijk te begrijpen. We hebben een land van hardliners die regels regels vinden (en het dus volkomen normaal vinden dat een minister opstapt vanwege het overschrijden van de Zweedse nul-komma-twee promille-limiet) en we hebben de gedogers die dit allemaal wel erg rechtlijnig vinden.
Tot die laatste groep behoorde bijvoorbeeld de Nijmeegse ambtenarentop die eerst door hun burgemeester Guusje ter Horst werden getrakteerd op een strenge toespraak over een moreel reveil, maar later wel het drankrijden van hun burgemeester in de doofpot moesten stoppen. Nadorst stapte niet op. Vond niemand nodig ook. Aan gedogen kleeft een regentesk smaakje van klassenjustitie, aan de harde lijn de mild fascistische odeur die om zo iemand als Fred Teeven hangt.
U weet het vast wel: moet het gekke wijf gewoon opstappen of is dit de overspannen reactie van een Zweedse maatschappij die zich liever drukmaakt om alcohol dan hun kolossale integratieproblemen? Roept u maar.