"Zijn we er al bijna?"
"Oeps, ik heb chocola in de bekleding gesmeerd."
"Maahaam, ik moet plassen."
"Nu moet ik echt plassen!"
"Ik heb in mijn broek geplast."
"Waar is dit knopje voor?"
"Papa, waarom steekt die mijn man zijn middelvinger op?"
"Papa, waarom hebben wij niet zo'n auto?"
"Zijn we al over de helft?"
"Woont oma in Oost-Polen ofzo?"
Ja, ook wij kunnen volledig Hans Aarsman op een foto gaan. Het beeld van de arme Rodney vertelt ook een ander verhaal dan zijn junkerige ouders en een jeugd die hem in staat zal stellen verschillende gastgezinnen op service te beoordelen. Dit is een foto die je aan alle kinderen moeten laten zien.
"Als jij jengelt en zeurt en zeikt terwijl we in de auto zitten, willen papa en mama uit het leven stappen middels een heroïne-overdosis." Zul je altijd zijn dat die overdosis net niet genoeg is, zoals in bovenstaand geval, maar de boodschap is duidelijk. Niet mekkeren als je mee mag in papa's trots. Aangezien zoiets als een kindvrije horeca nog altijd meer verzet dan instemming oplevert en schreeuwkinderen door ouders 'zo lekker authentiek' worden bevonden, zal de populatie jankkinderen eerder toe- dan afnemen.
Hetzelfde zal dus ook gelden voor het drugsgebruik en onder invloed van druks rijden. Des te meer reden om faalstas Van der Steur zwaarder onder druk te zetten en hem haast te laten maken met de introductie van de speekseltest die drugsgebruik in het verkeer ontmaskert. Kinderen kennen geen genade, Ard, chop-chop.