Inductieladen is een grote dikke gimmick

Een slimme mediamanager snapt: af en toe heb je een PR-momentje nodig, en zo lang je je boodschap maar leuk genoeg verpakt slaag je in je opzet. Zo heeft Rotterdam zijn eerste openbare inductielaadplek geopend en de NOS en het AD plassen hun broek vol van vreugde. Niet dat we de poging van het elektriciteitsconsortium dat gisteren triomfantelijk een Nissan Leaf op een laadplaat reed (feilloos geregistreerd door een horde dure ANP'ers) willen bagatelliseren, maar het lijkt vooral goed te zijn voor de meerdere eer en glorie van EV Box, Engie Services Nederland, ElaadNL, HEVO Power en Stadsbeheer Rotterdam. Want als we sec naar de feiten kijken heeft Rotterdam gisteren twee plekken op een heel specifieke locatie geopend waar slechts twee van de 100 miljoen auto's die op aarde rondrijden kunnen en mogen parkeren. Yay, vooruitgang!

Immers: je moet je auto precies over een laadplaat rijden om hem contact te laten maken met de interne lader van je elektrische auto (die de wisselstroom omzet in gelijkstroom voor opslag) dus wat is hier in hemelsnaam qua flexibiliteit voordeliger aan dan je auto aan een laadpunt pluggen? If anything: het is zelfs een secuurder werkje.

En dan hebben we het nog niet eens over het overdrachtsverlies van tot 25% dat je bij draadloze communicatie hebt. Met andere woorden: je smijt zo heel wat kilowatturen aan stroom zo de atmosfeer in. Erg CO2-neutraal, als je kijkt naar waar onze stroom eigenlijk vandaan komt en tot slot lopen alle aluhoedjes met een megaboog om de punten heen, want je weet maar nooit wat er aan straling van zo'n punt komt.

Kortom: inductieladen in zijn huidige vorm is niet flexibel, inefficient en de kosten liggen significant hoger dan een laadpaal met stekkeraansluiting. Het enige voordeel is dat je geen gebroken nagels of vieze vingertjes oploopt door geklooi met stekkers en snoeren. La-dee-da. We snappen nog dat fabrikanten als Mercedes (dat samen met BMW aan de techniek werkt) het als gimmick bij hun Generation EQ presenteren, maar laten we inductieladen in de openbare ruimte alsjeblieft gewoon weglaten tot het daadwerkelijk praktisch nut heeft.

Waar we de voordelen van inductieladen van je smartphone in de auto absoluut inzien (je telefoon bevindt zich hier vaak meermalen per dag op dezelfde plek, en zo hoef je niet te klooien met onhandige snoeren in de beperkte ruimte van je cockpit) moet inductieladen van je accupakket zeker nog even rijpen voordat het enig nut heeft.

Natuurlijk: een slimme weg die je auto laadt als je er overheen rijdt, of -een stapje verder nog- iets MagLev-achtigs, waarbij je niet eens een energiedrager in je auto nodig hebt zou perfect zijn, maar dit zien we de komende 50 jaar nog niet op grote schaal toegepast worden. Heel misschien in de megastad van de toekomst, doch dat is een melkweg verwijderd van je elektrische 30 kWh-Nissan over een soort veredelde rechaud rijden.

Foto: Rotterdamse wethouder Wethouder Pex Langenberg (Duurzaamheid en Mobiliteit) pakt shine bij deze wereldprimeur van formaat