Een intro, dat hadden we nog niet gezien, want de laatste (en eerste) keer hadden we een filmische opening en daarna de moderne versie van oudtestamentische reizen door de woestijn. Het intro is minder gestileerd dan dat van Top Gear en waarschijnlijk elke aflevering anders. Deze keer: Johannesburg. Dit wordt waarschijnlijk gezeik, want het publiek is opvallend blank en president Zuma (=corrupte gek maar niet blank) wordt bekritiseerd.
Eerste item: Aston Martin Vulcan. Euhm, die hebben we Chris Harris in het vorige seizoen van Top Gear al horen bezingen. Maar goed, hier kun je tenminste zien hoe Clarkson zijn rug breekt terwijl hij erin probeert te kruipen. Er is - en dat is eigenlijk wel fijn om te zien - totaal geen waardigheid. Oh en nee, ook geen decorum.
Clarkson heeft een heel andere take op de Vulcan. Wie lang genoeg naar het item kijkt, krijgt rugpijn en ziet dat de Vulcan een martelkamer op wielen is. Maar toch, toch blijkt er een filosofie achter de foltering te zitten. Volgens Clarkson is het een eerbetoon aan de hoogtijdagen van de verbrandingsmotor.
De redneckanticommunist test de Vulcan en zet een tijd neer van 1:15,5. We hate to say we told you so, but we did bloody tell you so: die coureur is te bruusk, te ongemanierd, te cliché. Moet weg, werkt niet. Enfin, door met Conversation Street. Het niveau is ongeveer als volgt: downforce is niet te vertrouwen, want het is onzichtbaar, net als Noord-Korea, waardoor het niet te vertrouwen is. Heerlijk.
Nice. We gaan naar Jordanië om te kijken of de boys zich kunnen laten opleiden tot special forces. Op het programma staan een touwlanding uit een helikopter, een ontsnapping uit een gebouw en het overleven van een sniper. De catch is: ze moeten alledrie elk onderdeel overleven of het hele zootje opnieuw Groundhog Day'en. Wat volgt is hysterisch grappig en een combinatie van Top Gear, Monty Python en the A-Team.
Daarna iets wat enigszins rommelig aandoet: een man bouwde een auto op basis van een schaalmodel. Of zoiets, geen idee.
Vervolgens een even verfrissend als voorspelbaar spelletje James May kapotmaken. De arme man moet kennismaken met de Zuid-Afrikaanse straatcultuur rondom rubberdonuts op asfalt. James geniet er evenveel van als Charlize Theron van haar optreden in Celebrity Braincrash. Ze wordt opgegeten door een leeuw. Bwhahaha!
Back to the action! De heren tonen weer aan waarom ze volkomen ongeschikt zijn om dingen te doen die niets met pedalen te maken hebben. Een vliegtuigkaping beëindigen bijvoorbeeld. Nóg meer Groundhog Day, excuusontploffingen, nodeloze opvoeringen van Queen Elizabeth II, peperdure achtervolgingen, uiterst onwaarschijnlijk stuurwerk en Jeremy die aan het eind volledig Platoon gaat. Uiteraard onder begeleiding van Barbers Adagio for strings. Tijdens het maken van deze aflevering zijn Clarkson, Hammond en May 93 keer overleden. En weer opgestaan.