FOTO'S. 22 jaar Ferrari-circuitspeeltjes voor rijkelui

Als legendarische sportwagenfabrikant heb je natuurlijk je geheel eigen raceklasse voor rijke klanten, zoals Ferrari met de Challenge. We lopen u door een recente geschiedenis van V8-Ferrari klantracers mét een Nederlands tintje.

Het grootste nieuws van de Ferrari World Finals in Daytona was zonder meer de nieuwste one-off 275-hommage op basis van een F12, maar daarnaast werd er op het afsluitfeestje in de VS met de 488 Challenge ook de zesde generatie van Ferrari's beruchte klantracer-goudmijn onthuld. We loodsen u even door de jonge geschiedenis van deze raceklasse, waar de dikke portemonnee het eigenlijk altijd wint van het talent.

Kort samengevat: de Ferrari Challenge is een éénmerkencup voor zij die niet kapitaalkrachtig genoeg zijn voor een FXXK, maar wel een paar ton kunnen neertellen voor een gestripte versie van een V8-productiemodel. De racer wijkt slechts op details af van de straatauto, de motor wordt grotendeels ongemoeid gelaten, waardoor het vermogen overeenkomt met dat van de productiemodellen. Een combinatie van enthousiasme van de deelnemers enerzijds en een gebrek aan vaardigheid anderzijds zorgt ervoor dat menig race in een totale shitshow uitmondt. Perfect voor Ferrari natuurlijk, al die reparatiekosten zijn weer extra money in the bank.

De stamvader van alle Challenge-racers. Alle 348 Challenges waren een ombouw van productiemodellen (coupé of targa, dat maakte niet uit). In 110 manuren bouwde Ferrari een rolkooi, kuipstoelen, veiligheidsgordels en brandblussers in, the works.  Ook kreeg de ECU van de 320 pk sterke V8 een kleine upgrade, waardoor het maximum toerental van 7.600 naar 7.800 rpm steeg. 

Voor dit model en dus de hele Challenge-serie verdient de Ferrari Club Nederland credits: de 348 Challenge kwam er op hun uitdrukkelijke verzoek. Naar verluidt zijn er ongeveer 75 modellen (om)gebouwd.

De 380 pk sterke F355 Challenge was een racer op basis van Ferrari's wellicht lekkerst klinkende V8, en legendarisch model bovendien. Zij die vroeger wel eens in spelhallen rondhingen herinneren zich wellicht nog een racegame die met deze auto gemaakt werd, waarbij de gamer een paar rondjes over een aantal circuits kon doen in een simulator met werkende koppeling en handbak.

Toen de F355 kwam had de Challenge-merkencup al een aardige vlucht genomen: er werden zowel in Europa, Japan als de VS races georganiseerd.

De racebroer van de 360 Modena, die bovendien de veel bekendere en felbegeerde 360 Challenge Stradale zou voortbrengen. De 3.6 V8 schreeuwde het tot 8.500 toeren uit, waarbij de Arie een nette 400 pk op de achteras legde. 

Met 490 pk was de F430 een flinke sprong ten opzichte van de 360. Daarnaast deden carbon-keramische remschijven en andere F1-snufjes hun intrede in de vierde generatie Challenge, die een raceklaar gewicht van 1.225 kg had.

Naar later zou blijken was de 458 de laatste generatie met een atmosferische motor. De engineers uit Maranello peuterden net als bij het straatmodel 570 pk uit de atmosferische, direct ingespoten 4,5 liter grote V8. De auto - die 50 mm lager ligt dan de straatversie - is voorzien van alle snufjes die het de amateurracer makkelijk maken, zoals een rappe dubbelkluts-bak en een E-diff. Voor het eerst zagen we ook serieuze wing action achterop een Challenge-Ferrari.

De 590 pk bleven, maar de 458 Evo veranderde op details: hij kreeg een nieuwe voorsplitter, een andere bodemplaat en stijvere veren.  Al met al heeft de auto moar downforce, waarmee hij in theorie sneller door de bochten gaat. Een rondje Fiorano met een 458 Evo gaat in 1:16.5, beduidend sneller dan de 1:19.7 die een  LaFerrari doet. Dit is serieus speelgoed, dat ook nog eens prima klinkt:

En zo belanden we bij Challenge Ferrari nummer zes (de 458 Evo is nummer 5,5). Deze week onthulde Ferrari de 670 pk sterke turbogeblazen racer waarmee menig amateurcoureur het circuit de komende jaren onveilig gaat maken. Het recept is bekend: in de basis komt de Challenge sterk overeen met de GTB, doch de bakverhoudingen werden vrij drastisch aangepast: de 488 Challenge is in staat in slechts zes seconden tot aan de toerenbegrenzer van de vierde versnelling te accelereren. Laat dat even inwerken.

Dankzij de laatste tweaks doet de 488 Challenge een rondje Fiorano met 1:15.5 een seconde sneller dan de 458 Evo en is hiermee in staat bijna de veel krachtigere 599XX Evo (1:15.0) bij te houden. Prijzen zijn niet bekend, maar reken op een tonnetje op 3-4 ex belastingen.