Nee, een appverbod op de fiets is niet te handhaven

In de volksmond is appen wat anders dan het appen waar de minister het over heeft. De laatste bedoelt met appen het bedienen van het touchscreen van een smartphone, terwijl de rest van het land toch eerder zal denken aan het ontvangen en versturen van Whatsapp-berichtjes. In de ogen van de minister moet het allemaal stoppen.

Omdat iedereen onder de 50 continu een touchscreen aan het aaien is, zijn wegen bezaaid met onoplettende -en vaak geoordopte- lemmingen. Schultz laat nu uitzoeken hoeveel fietsers op de eerste hulp van een ziekenhuis terechtkomen doordat ze naar hun telefoon keken en niet naar het verkeer.

Een ander onderzoek toonde al aan dat het gevaar bij fietsers niet alleen het niet handsfree bellen is, maar dat het bedienen van het touchscreen levensgevaarlijk is. Gevolg daarvan is dat de minister niet alleen kijkt naar verplicht handsfree bellen op de fiets, maar ook het swipen onder de loep neemt. Dit wordt zo'n draak van een wet, die totaal niet te handhaven is: alle vrouwen in zomerjurkjes op de fiets zijn straks in overtreding: ze hebben geen zak om de telefoon in te doen. Veeg je even een vlieg van je telefoon af: bekeuring. Daar staat tegenover dat je je telefoon wel op een standaardje op je stuur kunt zetten. Kun je gewoon een aflevering van The Grand Tour of Game of Thrones opzetten. Niks mis mee, je raakt immers je telefoon en je schermpje niet aan.

Hoewel de verkeersveiligheid gebaat is bij zoveel mogelijk oplettende mensen doet dit voorstel toch vreemd aan. Wetgeving is erop gericht om de veiligheid van alle deelnemers te verhogen. Fietsers zijn de zwakke deelnemer in het verkeer en ze zouden zélf moeten beseffen dat ze goed op moeten letten omdat ze anders worden platgereden. Dat doen ze niet en daar gaat een wet niets aan veranderen. En je moet er toch niet aan denken dat álle fietsers straks met oordoppen rondrijden om handsfree te kunnen bellen. Een beetje opvoeding heeft waarschijnlijk veel meer effect.