De Warthog: het geluid van vrijheid stinkt

De Fairchild Republic A-10 Thunderbolt II is het gevolg van rivaliteit binnen het Amerikaanse leger. We schrijven midden jaren zestig en de Vietnamoorlog is volledig uit de klauw geëscaleerd. Het leger heeft een luchtwapen nodig om dekking te bieden aan grondtroepen en om andere luchtvaartuigen te escorteren. In plaats van het de US Air Force in te schakelen, zet de US Army vol in op ontwikkeling van helikopters - op eigen houtje.

De Amerikaanse luchtmacht zag onmiddellijk het gevaar. Helikopters waren buitengewoon effectief gebleken in Vietnam en waren bovendien in staat om belangrijk werk te verrichten als het Warschaupact Europa zou overrompelen. In Vietnam verrichte de helikopter uiteindelijk een belangrijke rol in close air support (CAS). In Europa zou het een geducht wapen zijn tegen de duizenden Sovjettanks die richting de Noordzee zouden rollen. De rol van de luchtmacht leek te zijn uitgespeeld, ten gunste van de landmacht.

De US Air Force had dus een eigen vliegtuig nodig om CAS te kunnen blijven verlenen. Maar hoe verkoop je dat? Simpel, je doet wat elke overheidsinstantie en corporate dan doet: je schrijft een lijvig rapport waaruit blijkt dat jij toch echt een nieuw jachtvliegtuig nodig hebt. Bijvoorbeeld om de boots on the ground te assisteren of om Russische tanks kapot te schieten. Deze rivaliteit resulteerde in de geweldige lelijkerd met het vreselijke geluid die we nu vooral kennen als de 'Warthog'.

Hel in de vorm van een libelle met special needs. Heerlijk. Er werden iets meer dan zevenhonderd van deze schitterende machines gebouwd tussen 1977 en 1984. De A-10 dient nog altijd. In materiële zin is het ding verder een drama (meer haarscheuren dan je moeder), maar na miljarden extra in het militair-industriële complex te pompen, claimt Boeing nu dat het death form above tot 2040 in de lucht kan houden.

Het voordeel is wel dat de A-10 tegen een stootje kan. De kist is praktisch niet uit de lucht te schieten. Daar komt nog bij dat-ie niet bijzonder ingewikkeld in elkaar zit en op relatief primitieve militaire bases (vaak zeer dichtbij de frontlinie, de natuurlijke habitat van de Warthog) gerepareerd kan worden. 

Als de A-10 het vuur opent, vliegt de kist vaak op een sukkeldraf. Rond de 560 kilometer per uur is een doodnormale snelheid voor de Warthog, maar geldt als wandeltempo voor de meeste andere jachtvliegtuigen. Maar dat maakt allemaal niets uit, want GAU-8. Dit heeft iedere man nodig in zijn leven. 

De GAU-8 is een zeer zwaar boordkanon dat permanent op standje 11 staat. Het schiet meer dan vierduizend keer per minuut fijne stukjes verarmd uranium richting de vijand. Een vijand die het zeer specifieke flatulentiegeluid van dit kanon nooit zal horen, omdat de schoten sneller gaan dan het geluid. Toch jammer voor ze, want Freedom Farts FTW.

Door zijn uiterlijk is de A-10 verbonden met de uitspraak "Go ugly early", ter verwijzing naar militairen die vroeg in een gevecht CAS aanvragen. De US Air Force mag uiteindelijk tevreden zijn, want de Warthog kan niet alleen grondtroepen ondersteunen, maar ook tanks vernietigen. In de woorden van Rowan Atkinson: "[It is] indeed an allround family entertainer".

Dit artikel is onderdeel van de serie Autobahn Alert. Lees hier de voorgaande delen:

• Sneller dan een kogel: de SR-71 Blackbird
• Welke tank weegt evenveel als achttien stadsbussen?
• De Bismarck: hoe een onaantastbaar schip zonk op zijn eerste reis
• Deze Duitse tank is het beste argument tegen de NAVO